NTFS, Ana Dosya Tablosu (MFT) için nasıl alan ayırır?

Bu makalede NTFS'nin Ana Dosya Tablosu (MFT) için nasıl alan ayırdığı açıklanmaktadır.

Şunlar için geçerlidir: Windows 10 - tüm sürümler, Windows Server 2012 R2
Özgün KB numarası: 174619

Özet

NTFS dosya sistemi, ana dosya tablosu (MFT) adlı bir dosyayı çekirdeğinde içerir. MFT'de, BIR NTFS birimindeki her dosya için MFT'nin kendisi de dahil olmak üzere en az bir giriş vardır.

NTFS birimlerini birleştiren yardımcı programlar MFT girdilerini taşıyamadığından ve MFT'nin aşırı parçalanması performansı etkileyebileceğinden, NTFS MFT'yi büyüdükçe mümkün olduğunca bitişik tutmak amacıyla MFT için alan ayırır.

Windows'da birleştirme yardımcı programı MFT'yi birler.

Birleştirme yardımcı programı

MFT'deki birleştirme işlemi bir MFT dosyasını 1'de birleştirir ve diskte sıralı olmayan birden çok yerde depolanmasını önler. Bu işlem sınıfında MFT dosyası daha sıralı olur. Ancak, MFT dosyasının birleştirme işleminden önceki boyutu tam olarak budur.

Bir birim silinmiş çok sayıda dosyaya sahipse MFT çok büyük olabilir. Silinen dosyalar MFT'de iç deliklere neden olur. Bu delikler, dosyalar tarafından kullanılmayan önemli bölgelerdir. Bu alanı geri kazanmak imkansız. Bu en azından canlı bir NTFS biriminde geçerlidir.

Daha fazla bilgi

NTFS, karşılık gelen dosyaları tanımlamak için MFT girdilerini kullanır. Boyutu, saat ve tarih damgaları, izinleri ve veri içeriği dahil olmak üzere bir dosya hakkındaki tüm bilgiler MFT girişlerinde veya MFT dışında bir alanda depolanır ancak MFT girdileri tarafından açıklanır.

(MFT dışındaki dizin girdileri, dosyalarla ilgili bazı yedekli bilgiler de içerir. Ancak NTFS üzerindeki tüm yapıların tam bir tartışması bu makalenin kapsamının dışındadır.)

Dosyalar BIR NTFS birimine eklendikçe, MFT'ye daha fazla girdi eklenir ve böylece MFT'nin boyutu artar. Dosyalar BIR NTFS biriminden silindiğinde, MFT girişleri boş olarak işaretlenir ve yeniden kullanılabilir, ancak MFT küçülmüyor. Bu nedenle, bu girdiler tarafından kullanılan alan diskten geri kazanılmaz.

MFT'nin NTFS'ye olan önemi ve bu dosyanın yüksek oranda parçalanmış olması durumunda performans üzerindeki olası etkisi nedeniyle, NTFS bu dosyayı bitişik tutmak için özel bir çaba sarf eder. NTFS, birimin kalan kısmının kullanılıp kullanılmadığı sürece MFT'nin özel kullanımı için birimin yüzde 12,5'ini ayırır. Bu nedenle, önce diğer tüm alan ayrılana kadar dosyalar ve dizinler için alan bu MFT bölgesinden ayrılmaz.

Ortalama dosya boyutuna ve diğer değişkenlere bağlı olarak, disk kapasiteye dolduğundan önce ayrılmış MFT bölgesi veya disk üzerindeki ayrılmamış alan kullanılabilir.

Az sayıda görece büyük dosyaya sahip birimler önce kaydedilmemiş alanı tüketirken, çok sayıda görece küçük dosyaya sahip birimler önce MFT bölge alanını tüketer. Her iki durumda da, bir bölge veya diğer bölge dolduğunda MFT'nin parçalanması gerçekleşmeye başlar. Ayrılmamış alan dolarsa, kullanıcı dosyaları ve dizinleri için alan, ayırma için MFT ile rekabet eden MFT bölgesinden ayrılmaya başlar. MFT bölgesi dolarsa, diskin geri kalanından yeni MFT girişleri için alan ayrılır ve yine diğer dosyalarla rekabet eder.

Yeni bir kayıt defteri parametresi, NTFS'nin ana dosya tablosu için ayırmış olduğu birimin yüzdesini artırabilir. NtfsMftZoneReservation , 1 ile 4 arasında bir değer alabilen REG_DWORD bir değerdir; burada 1 en düşük MFT bölgesi boyutuna karşılık gelir ve 4 en yüksek değere karşılık gelir. Parametre belirtilmezse veya geçersiz bir değer sağlanırsa, NTFS bu parametre için varsayılan 1 değerini kullanır. Her ayara karşılık gelen tam oranlar, standartlaştırılmadığından ve gelecek sürümlerde değişebileceğinden belgelenmemiştir. Ortamınız için en uygun ayarı bilmek için farklı değerlerle deneme yapmak gerekebilir.

Windows bilgisayarda MFT'nin geçerli boyutunu belirlemek için ntfs birimine dir /a $mft komutunu yazın.

Bir Windows bilgisayarda MFT'nin geçerli boyutunu belirlemek için, NTFS sürücüsünü analiz etmek için Disk Birleştiricisi'ni kullanın ve ardından Raporu Görüntüle'ye tıklayın. Bu, geçerli MFT boyutu ve parça sayısı da dahil olmak üzere sürücü istatistiklerini görüntüler.

Disk Birleştiricisi, sistem dosyaları olarak adlandırılan ve NTFS biçimlendirilmiş bir birimde yeşil görüntüler. Bu yalnızca MFT, pagefile.sys (bu birimde varsa) ve MFT Genişletmesi için "MFT Bölgesi" veya ayrılmış alan olarak adlandırılan alanın birleşimidir. Birleştirme raporu yalnızca disk belleği dosyası ve MFT hakkındaki bilgileri görüntüler; disk kullanımını veya kapasitesini hiçbir şekilde etkilemediğinden MFT Bölgesinden bahsetmez.

MFT Bölgesi, kullanıcı veri dosyaları için kullanılan kullanılabilir (boş) sürücü alanından çıkarılmaz, yalnızca en son kullanılan alandır. Örneğin, MFT'nin boyutunun artması gerektiğinde, yeni dosyalar ve dizinler oluşturdunuz, önce MFT Bölgesinden alınır, böylece MFT parçalanması azalır ve MFT performansı iyi duruma getirilir.

Varsayılan MFT Bölgesi, birimi bağladığında Ntfs.sys tarafından hesaplanır ve ayrılır ve birim boyutuna göre belirlenir. Aşağıda belgelenen kayıt defteri girdisi aracılığıyla MFT Bölgesini artırabilirsiniz, ancak varsayılan MFT Bölgesini Ntfs.sys tarafından hesaplanandan daha küçük yapamazsınız. MFT Bölgesi'nin artırılması, kullanıcılar tarafından veri dosyaları için kullanılabilecek hiçbir şekilde disk alanını azaltmaz.

Bu değeri eklemek için aşağıdaki adımları uygulayın:

1. Kayıt Defteri Düzenleyici (Regedt32.exe) çalıştırın ve aşağıdaki alt anahtara gidin:

   HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Control\FileSystem

2. Düzenle menüsünde Değer Ekle'ye tıklayın.

3. İletişim kutusuna aşağıdaki bilgileri yazın:

   • Değer Adı: NtfsMftZoneReservation
   • Veri Türü: REG_DWORD
   • Veri: (geçerli aralık 1-4 arasıdır)

4. Kayıt defteri Düzenleyici çıkın ve bilgisayarınızı yeniden başlatın.