Windows'da sistem hatası ve kurtarma seçeneklerini yapılandırma

Şunlar için geçerlidir: Windows 10

Bu makalede, bir sistem hatası (hata denetimi, sistem kilitlenmesi, önemli sistem hatası veya Durdurma hatası olarak da adlandırılır) oluştuğunda Windows'un gerçekleştirdiği eylemlerin nasıl yapılandırıldığı açıklanır. Aşağıdaki eylemleri yapılandırabilirsiniz:

• Sistem günlüğüne bir olay yazın.
• Uyarı yöneticileri (yönetici uyarıları ayarladıysanız).
• Sistem belleğini ileri düzey kullanıcıların hata ayıklama için kullanabileceği bir dosyaya yerleştirin.
• Bilgisayarı otomatik olarak yeniden başlatın.

Sistem hatası ve kurtarma seçeneklerini yapılandırma

Seçenekler Başlangıç ve Kurtarma iletişim kutusunda bulunur. Aşağıdaki yöntemleri de kullanabilirsiniz:

• Aşağıdaki kayıt defteri alt anahtarı altındaki değerleri değiştirin:

  HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\CrashControl

• Yerel bilgisayarınızda seçeneği değiştirmek için komut satırı yardımcı programını (Wmic.exe) kullanarak Windows Yönetim Araçları'na (WMI) erişin.

Başlangıç ve Kurtarma'daki seçenekleri görüntülemek için bu adımları izleyin. (Kayıt defteri değeri ve Wmic komutları da her seçenek için listelenir.)

1. Denetim Masası'da Sistem ve Güvenlik > Sistemi'ne tıklayın.
2. Gelişmiş sistem ayarları'nı seçin, Gelişmiş sekmesini seçin ve Başlangıç ve Kurtarma alanında Ayarlar'ı seçin.

"Sistem hatası" altında

Bir sistem hatası oluştuğunda Windows'un gerçekleştirmesini istediğiniz eylemlerin onay kutularını seçin.

Sistem günlüğüne olay yazma

Bu seçenek, olay bilgilerinin Sistem günlüğüne kaydedildiğini belirtir. Varsayılan olarak, bu seçenek açıktır.

Bu seçeneği kapatmak için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set WriteToSystemLog = False
  

• LogEvent DWORD değerini 0 olarak ayarlayın.

Yönetim uyarısı gönderme

seçeneği, yönetim uyarılarını yapılandırdıysanız yöneticilere sistem hatasının bildirildiğini belirtir. Varsayılan olarak, bu seçenek açıktır.

Bu seçeneği kapatmak için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set SendAdminAlert = False
  

• SendAlert DWORD değerini 0 olarak ayarlayın.

Otomatik olarak yeniden başlatma

seçeneği, Windows'un bilgisayarınızı otomatik olarak yeniden başlattığını belirtir. Varsayılan olarak, bu seçenek açıktır.

Bu seçeneği kapatmak için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set AutoReboot = False
  

• AutoReboot DWORD değerini 0 olarak ayarlayın.

"Hata ayıklama bilgilerini yazma" altında

Bilgisayar beklenmedik bir şekilde durursa Windows'un bellek dökümü dosyasına kaydetmesini istediğiniz aşağıdaki bilgi türlerinden birini seçin:

(yok)

seçeneği bellek dökümü dosyasına herhangi bir bilgi kaydetmez.

Windows'un bellek dökümü dosyasına bilgi kaydetmesini istemediğinizi belirtmek için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set DebugInfoType = 0
  

• CrashDumpEnabled DWORD değerini 0 olarak ayarlayın.

Küçük Bellek Dökümü

seçeneği, sorunu tanımlamaya yardımcı olmak için en küçük miktarda bilgiyi kaydeder. Bu seçenek, bilgisayarınızın önyükleme biriminde en az 2 megabaytlık (MB) bir disk belleği dosyası gerektirir ve sistem beklenmedik şekilde her durduğunda Windows'un yeni bir dosya oluşturacağını belirtir. Bu dosyaların geçmişi, Küçük Döküm Dizini (%SystemRoot%\Minidump) altında listelenen klasörde depolanır. Windows XP ve Windows Server 2003'te, küçük bellek dökümü dosyası Windows Hata Bildirimi özelliğiyle birlikte kullanılır.

Küçük bir bellek dökümü dosyası kullanmak istediğinizi belirtmek için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set DebugInfoType = 3
  

• CrashDumpEnabled DWORD değerini 3 olarak ayarlayın.

Küçük Döküm Dizini olarak bir klasör kullanmak istediğinizi belirtmek için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set MiniDumpDirectory = <folderpath>
  

• MinidumpDir Genişletilebilir Dize Değerini folderpath> olarak <ayarlayın.

Çekirdek Bellek Dökümü

seçeneği yalnızca çekirdek belleğini kaydeder. Bu seçenek, küçük bir bellek döküm dosyasından daha fazla bilgi depolar, ancak tamamlanması tam bir bellek döküm dosyasından daha az zaman alır. Dosya varsayılan olarak %SystemRoot%\Memory.dmp içinde depolanır ve Varolan herhangi bir dosyanın üzerine yaz onay kutusu seçiliyse önceki çekirdek veya tam bellek dökümü dosyalarının üzerine yazılır. Bu seçeneği ayarlarsanız, önyükleme biriminde yeterince büyük bir disk belleği dosyanız olmalıdır. Gerekli boyut, bilgisayarınızdaki RAM miktarına bağlıdır. Ancak, 32 bit sistemde çekirdek bellek dökümü için kullanılabilir olması gereken en fazla alan miktarı 2 GB artı 16 MB'tır. 64 bit bir sistemde, çekirdek bellek dökümü için kullanılabilir olması gereken maksimum alan miktarı RAM'in boyutu artı 128 MB'tır. Aşağıdaki tabloda, disk belleği dosyasının boyutuna ilişkin yönergeler sağlanır:

Çekirdek bellek dökümü dosyası kullanmak istediğinizi belirtmek için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set DebugInfoType = 2
  

• CrashDumpEnabled DWORD değerini 2 olarak ayarlayın.

Bellek dökümü dosyanız olarak bir dosya kullanmak istediğinizi belirtmek için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set DebugFilePath = <filepath>
  

• DumpFile Genişletilebilir Dize Değerini dosya yolu> olarak <ayarlayın.

Önceki çekirdek veya tam bellek dökümü dosyalarının üzerine yazmak istemediğinizi belirtmek için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set OverwriteExistingDebugFile = 0
  

• Üzerine Yaz DWORD değerini 0 olarak ayarlayın.

Tam Bellek Dökümü

seçenek, bilgisayar beklenmedik bir şekilde durduğunda sistem belleğinin içeriğini kaydeder. Bu seçenek, 2 veya daha fazla GB RAM'e sahip bilgisayarlarda kullanılamaz. Bu seçeneği seçerseniz, önyükleme biriminde tüm fiziksel RAM artı 1 MB'ı tutmak için yeterli olan bir disk belleği dosyanız olmalıdır. Dosya varsayılan olarak %SystemRoot%\Memory.dmp içinde belirtilen şekilde depolanır.

Windows, bellek içeriğini döküme eklemeye ek olarak bir üst bilgi yazdığından, tam bellek dökümü dosyası için fazladan megabayt gereklidir. Üst bilgi bir kilitlenme dökümü imzası içerir ve bazı çekirdek değişkenlerinin değerlerini belirtir. Üst bilgi için tam megabayt alan gerekmez, ancak Windows disk belleği dosyanızı megabaytlık artışlarla boyutlandırıyor.

Tam bir bellek dökümü dosyası kullanmak istediğinizi belirtmek için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set DebugInfoType = 1
  

• CrashDumpEnabled DWORD değerini 1 olarak ayarlayın.

Bellek dökümü dosyanız olarak bir dosya kullanmak istediğinizi belirtmek için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set DebugFilePath = <filepath>
  

• DumpFile Genişletilebilir Dize Değerini dosya yolu> olarak <ayarlayın.

Önceki çekirdek veya tam bellek dökümü dosyalarının üzerine yazmak istemediğinizi belirtmek için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set OverwriteExistingDebugFile = 0
  

• Üzerine Yaz DWORD değerini 0 olarak ayarlayın.

Otomatik Bellek Dökümü

Varsayılan seçenektir. Otomatik Bellek Dökümü, Çekirdek Bellek Dökümü ile aynı bilgileri içerir. İkisi arasındaki fark, Windows'un sistem disk belleği dosyasının boyutunu ayarlama biçimindedir. Sistem disk belleği dosya boyutu Sistem tarafından yönetilen boyut olarak ayarlandıysa ve çekirdek modu kilitlenme dökümü Otomatik Bellek Dökümü olarak ayarlandıysa, Windows disk belleği dosyasının boyutunu RAM boyutundan daha küçük bir boyuta ayarlayabilir. Bu durumda, Windows çoğu zaman çekirdek bellek dökümünün yakalanabilmesini sağlamak için disk belleği dosyasının boyutunu yeterince büyük ayarlar.

Bilgisayar kilitleniyorsa ve disk belleği dosyası çekirdek bellek dökümünü yakalayacak kadar büyük değilse, Windows disk belleği dosyasının boyutunu en az RAM boyutuna yükseltir. Daha fazla bilgi için bkz. Otomatik Bellek Dökümü.

Otomatik bellek dökümü dosyası kullanmak istediğinizi belirtmek için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set DebugInfoType = 7
  

• CrashDumpEnabled DWORD değerini 7 olarak ayarlayın.

Bellek dökümü dosyanız olarak bir dosya kullanmak istediğinizi belirtmek için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set DebugFilePath = <filepath>
  

• DumpFile Genişletilebilir Dize Değerini dosya yolu> olarak <ayarlayın.

Önceki çekirdek veya tam bellek dökümü dosyalarının üzerine yazmak istemediğinizi belirtmek için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set OverwriteExistingDebugFile = 0
  

• Üzerine Yaz DWORD değerini 0 olarak ayarlayın.

Etkin Bellek Dökümü

Etkin Bellek Dökümü, Tam Bellek Dökümü'ne benzer, ancak konak makinedeki sorunları gidermeye uygun olma olasılığı olmayan sayfaları filtreler. Bu filtreleme nedeniyle, genellikle Tam Bellek Dökümü'ne göre önemli ölçüde daha küçüktür.

Bu döküm dosyası, kullanıcı modu uygulamalarına ayrılan tüm bellekleri içerir. Ayrıca Windows çekirdeği ve donanım soyutlama katmanına ayrılan belleğin yanı sıra çekirdek modu sürücülerine ve diğer çekirdek modu programlarına ayrılan belleği de içerir. Döküm, hata ayıklama için yararlı olan çekirdek veya kullanıcı alanına eşlenen etkin sayfaların yanı sıra VirtualAlloc veya sayfa dosyası destekli bölümler ile ayrılan bellek gibi seçili Pagefile destekli Geçiş, Bekleme ve Değiştirilmiş sayfaları içerir. Etkin dökümler, ücretsiz ve sıfırlanmış listelerdeki sayfaları, dosya önbelleğini, konuk VM sayfalarını ve hata ayıklama sırasında yararlı olma olasılığı olmayan diğer çeşitli bellek türlerini içermez. Daha fazla bilgi için bkz . Etkin Bellek Dökümü.

Etkin bellek dökümü dosyası kullanmak istediğinizi belirtmek için kayıt defteri değerini değiştirin:

• CrashDumpEnabled DWORD değerini 1 olarak ayarlayın.
• FilterPages DWORD değerini 1 olarak ayarlayın.

Bellek dökümü dosyanız olarak bir dosya kullanmak istediğinizi belirtmek için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set DebugFilePath = <filepath>
  

• DumpFile Genişletilebilir Dize Değerini dosya yolu> olarak <ayarlayın.

Önceki çekirdek veya tam bellek dökümü dosyalarının üzerine yazmak istemediğinizi belirtmek için aşağıdaki komutu çalıştırın veya kayıt defteri değerini değiştirin:

• wmic recoveros set OverwriteExistingDebugFile = 0
  

• Üzerine Yaz DWORD değerini 0 olarak ayarlayın.

Yerel bilgisayarınızın sistem hatası ve kurtarma ayarlarını görüntülemek için komut istemine yazın wmic recoveros ve Enter tuşuna basın. Yerel ağınızdaki uzak bir bilgisayarın sistem hatası ve kurtarma ayarlarını görüntülemek için komut istemine yazın wmic /node:<computer_name> recoveros ve Enter tuşuna basın.

Ipuç -ları

• Döküm dosyası özelliğinden yararlanmak için disk belleği dosyanızın önyükleme biriminde olması gerekir. Disk belleği dosyasını başka bir birime taşıdıysanız, bu özelliği kullanmadan önce önyükleme birimine geri taşımanız gerekir.

• Çekirdek Bellek Dökümü veya Tam Bellek Dökümü seçeneğini ayarlarsanız ve Varolan dosyaların üzerine yaz onay kutusunu seçerseniz, Windows her zaman aynı dosya adına yazar. Döküm dosyalarını tek tek kaydetmek için, Varolan dosyaların üzerine yaz onay kutusunu tıklatıp temizleyin ve ardından her Durdurma hatasından sonra dosya adını değiştirin.

• Sistem günlüğüne olay yaz ve Yönetici uyarısı gönder onay kutularını temizlemek için tıklayın, biraz bellek kaydedebilirsiniz. Kaydettiğiniz bellek bilgisayara bağlıdır, ancak bu özellikler genellikle yaklaşık 60-70 KB gerektirir.

Başvurular

Kernel-Mode Döküm Dosyalarının Çeşitleri