Ten artykuł zawiera opis składni formuły i zastosowania funkcji POZYCJA w programie Microsoft Excel.
Opis
Zwraca pozycję pewnej liczby na liście liczb. Jego rozmiar jest w stosunku do innych wartości na liście; Jeśli więcej niż jedna wartość ma taką samą pozycję, zwracana jest najwyższa pozycja tego zestawu wartości.
Gdyby przeprowadzić sortowanie listy, pozycja liczby oznaczałaby jej miejsce na liście po sortowaniu.
Składnia
POZYCJA.NAJW(liczba;lista;[lp])
W składni funkcji POZYCJA.NAJW występują następujące argumenty:
-
Liczba Argument wymagany. Liczba, której pozycja ma zostać określona.
-
Lista Argument wymagany. Tablica z listą liczb lub odwołanie do takiej listy. Wartości w odwołaniu niebędące liczbami są ignorowane.
-
Lp Argument opcjonalny. Liczba określająca sposób ustalania pozycji liczby.
Spostrzeżenia
-
Jeśli argument lp jest równy 0 lub jest pominięty, program Excel określa pozycję liczby przy założeniu, że argument lista jest listą sortowaną w kolejności malejącej.
-
Jeśli argument lp ma dowolną wartość niezerową, program Excel określa pozycję liczby przy założeniu, że argument lista jest listą sortowaną w kolejności rosnącej.
-
Funkcja POZYCJA.NAJW nadaje zduplikowanym liczbom taką samą pozycję. Obecność zduplikowanych liczb ma jednak wpływ na pozycje następnych liczb. Przykładowo, jeżeli na liście liczb całkowitych liczba 10 pojawia się dwukrotnie i ma pozycję 5, wówczas liczba 11 będzie miała pozycję 7 (żadna liczba nie będzie miała pozycji 6).
-
W pewnych sytuacjach przydatne może być uwzględnianie przy obliczaniu pozycji także liczb zduplikowanych, czyli powtarzających się. W poprzednim przykładzie powtarzająca się liczba 10 mogłaby na przykład uzyskać pozycję 5,5. Cel ten można osiągnąć, dodając do wyniku funkcji POZYCJA.NAJW pewną wartość korygującą. Metoda taka jest skuteczna zarówno w przypadku obliczania pozycji w kolejności malejącej (argument lp = 0 lub pominięty), jak i w kolejności rosnącej (argument lp jest różny od zera).
Wartość korygująca dla powtarzających się pozycji jest obliczana następująco: wk=[ILE.LICZB(lista) + 1 – POZYCJA.NAJW(liczba;lista;0) – POZYCJA.NAJW(liczba;lista;1)]/2.
W przykładzie z tego skoroszytu POZYCJA.NAJW(A3;A2:A6;1) = 3. Współczynnik korygujący wynosi (5 + 1 – 2 – 3)/2 = 0,5, a obliczona przy jego uwzględnieniu pozycja wynosi 3 + 0,5 = 3,5. Jeśli dana liczba występuje na liście tylko raz, współczynnik korygujący dla jej pozycji wynosi 0, ponieważ nie trzeba dostosowywać funkcji POZYCJA.NAJW pod kątem liczb zduplikowanych.
Przykład
Skopiuj przykładowe dane z poniższej tabeli i wklej je w komórce A1 nowego arkusza programu Excel. Aby formuły wyświetlały wyniki, zaznacz je, naciśnij klawisz F2, a następnie naciśnij klawisz Enter. Jeśli to konieczne, możesz dostosować szerokości kolumn, aby wyświetlić pełne dane.
Dane |
||
7 |
||
3,5 |
||
3,5 |
||
1 |
||
2 |
||
Formuła |
Opis |
Wynik |
=POZYCJA.NAJW(A2;A2:A6;1) |
Pozycja liczby 7 na liście zawartej w zakresie A2:A6. Argument Lp ma wartość różną od zera (1), dlatego lista została posortowana od wartości najmniejszej do największej. |
5 |
=POZYCJA.NAJW(A6;A2:A6) |
Pozycja liczby 2 na tej samej liście. Argument Lp został pominięty, dlatego lista została posortowana domyślnie od wartości największej do najmniejszej. |
4 |
=POZYCJA.NAJW(A3;A2:A6;1) |
Pozycja liczby 3,5 na tej samej liście. |
3 |