Za pomocą formuł i funkcji na listach lub w bibliotekach można obliczać dane na różne sposoby. Dodając kolumnę obliczeniową do listy lub biblioteki, można utworzyć formułę zawierającą dane z innych kolumn i wykonującą funkcje do obliczania dat i godzin, wykonywania równań matematycznych lub manipulowania tekstem. Na przykład na liście zadań można użyć kolumny do obliczenia liczby dni potrzebnych do wykonania każdego zadania na podstawie kolumn Data rozpoczęcia i Data ukończenia.
Uwaga: W tym artykule opisano podstawowe pojęcia związane z używaniem formuł i funkcji. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat określonej funkcji, zobacz artykuł dotyczący tej funkcji.
W tym artykule
Omówienie formuł
Formuły to równania wykonujące obliczenia na wartościach na liście lub w bibliotece. Formuła musi zaczynać się od znaku równości (=). Na przykład następująca formuła mnoży liczby 2 przez 3, a następnie dodaje do wyniku liczbę 5.
=5+2*3
W kolumnie obliczeniowej można użyć formuły i obliczyć wartości domyślne dla kolumny. Formuła może zawierać funkcje, odwołania do kolumn, operatory i stałe, jak w poniższym przykładzie.
=PI()*[Result]^2
|
Element |
Opis |
|---|---|
|
Funkcja |
Funkcja PI() zwraca wartość liczby pi: 3,141592654. |
|
Odwołanie (lub nazwa kolumny) |
[Wynik] reprezentuje wartość w kolumnie Wynik dla bieżącego wiersza. |
|
Stała |
Liczby lub wartości tekstowe wprowadzone bezpośrednio w formule, na przykład 2. |
|
Operator |
Operator * (gwiazdka) mnoży, a operator ^ (daszek) podnosi liczbę do potęgi. |
W formule może być używany co najmniej jeden element z poprzedniej tabeli. Oto kilka przykładów formuł (w kolejności złożoności).
Proste formuły (na przykład =128+345)
Poniższe formuły zawierają stałe i operatory.
|
Przykład |
Opis |
|---|---|
|
=128+345 |
Dodaje 128 i 345 |
|
=5^2 |
Kwadraty 5 |
Formuły zawierające odwołania do kolumn (na przykład =[Przychód] >[Koszt])
Poniższe formuły odwołują się do innych kolumn na tej samej liście lub w tej samej bibliotece.
|
Przykład |
Opis |
|---|---|
|
=[Przychód] |
Używa wartości w kolumnie Przychód. |
|
=[Przychód]*10/100 |
10% wartości w kolumnie Przychód. |
|
=[Przychód] > [Koszt] |
Zwraca wartość Tak, jeśli wartość w kolumnie Przychód jest większa niż wartość w kolumnie Koszt. |
Formuły wywołujące funkcje (takie jak =ŚREDNIA(1, 2, 3, 4, 5))
Poniższe formuły wywołują funkcje wbudowane.
|
Przykład |
Opis |
|---|---|
|
=ŚREDNIA(1;2;3;4;5) |
Zwraca średnią zbioru wartości. |
|
=MAX([K1]; [K2]; [K3]; [K4]) |
Zwraca największą wartość w zbiorze wartości. |
|
=JEŻELI([Koszt]>[Przychód], "Nie OK", "OK") |
Zwraca wartość Nie OK, jeśli koszt jest większy niż przychód. W przeciwnym razie zwraca wartość OK. |
|
=DZIEŃ("15-kwi-2008") |
Zwraca część dnia daty. Ta formuła zwraca liczbę 15. |
Formuły z funkcjami zagnieżdżonymi (takie jak =SUMA(JEŻELI([A]>[B]; [A]-[B]; 10), [C]))
Poniższe formuły określają co najmniej jedną funkcję jako argument funkcji.
|
Przykład |
Opis |
|---|---|
|
=SUMA(JEŻELI([A]>[B];[A]-[B];10); [C]) |
Funkcja JEŻELI zwraca różnicę między wartościami w kolumnach A i B lub 10. Funkcja SUMA dodaje wartość zwracana przez funkcję JEŻELI i wartość w kolumnie C. |
|
=STOPNIE(PI()) |
Funkcja PI zwraca liczbę 3,141592654. Funkcja STOPNIE konwertuje wartość określoną w radianach na stopnie. Ta formuła zwraca wartość 180. |
|
=CZY.LICZBA(ZNAJDŹ("BD";[Kolumna1])) |
Funkcja ZNAJDŹ wyszukuje ciąg BD w kolumnie Nr 1 i zwraca pozycję początkową ciągu. Jeśli nie można odnaleźć ciągu, funkcja zwraca wartość błędu. Funkcja CZY.LICZBA zwraca wartość Tak, jeśli funkcja ZNAJDŹ zwróciła wartość liczbową. W przeciwnym razie zwraca wartość Nie. |
Omówienie funkcji
Funkcje to wstępnie zdefiniowane formuły wykonujące obliczenia z wykorzystaniem określonych wartości, zwanych argumentami, w określonej kolejności, czyli strukturze. Funkcje mogą służyć do wykonywania prostych lub złożonych obliczeń. Na przykład następujące wystąpienie funkcji ZAOKR zaokrągla liczbę w kolumnie Koszt do dwóch miejsc dziesiętnych.
=ROUND([Cost], 2)
Poniższe słownictwo jest pomocne podczas uczenia się funkcji i formuł:
Struktura Struktura funkcji zaczyna się od znaku równości (=), a następnie nazwy funkcji, nawiasu otwierającego, argumentów funkcji rozdzielonych przecinkami i nawiasu zamykającego.
Nazwa funkcji Jest to nazwa funkcji obsługiwanej przez listy lub biblioteki. Każda funkcja przyjmuje określoną liczbę argumentów, przetwarza je i zwraca wartość.
Argumenty Argumenty mogą być liczbami, tekstem, wartościami logicznymi, takimi jak Prawda lub Fałsz, albo odwołaniami do kolumn. Wskazany argument musi mieć prawidłową wartość dla tego argumentu. Argumentami mogą także być stałe, formuły lub inne funkcje.
W niektórych przypadkach może zajść potrzeba użycia funkcji jako jednego z argumentów innej funkcji. Na przykład poniższa formuła używa zagnieżdżonej funkcji ŚREDNIA i porównuje wynik z sumą dwóch wartości kolumn.
=AVERAGE([Cost1], SUM([Cost2]+[Discount]))
Prawidłowe zwroty Gdy funkcja jest używana jako argument, musi zwracać ten sam typ wartości, którego używa argument. Jeśli na przykład argument używa wartości Tak lub Nie, funkcja zagnieżdżona musi zwrócić wartość Tak lub Nie. Jeśli tak się nie stanie, na liście lub w bibliotece zostanie wyświetlony #VALUE! wartość błędu #ADR!.
Ograniczenia poziomu zagnieżdżania Formuła może zawierać maksymalnie osiem poziomów funkcji zagnieżdżonych. Gdy funkcja B jest używana jako argument w funkcji A, funkcja B jest funkcją drugiego poziomu. W powyższym przykładzie funkcja SUMA jest funkcją drugiego poziomu, ponieważ jest argumentem funkcji ŚREDNIA. Funkcja zagnieżdżona w funkcji SUMA byłaby funkcją trzeciego poziomu itd.
Uwagi:
-
Listy i biblioteki nie obsługują funkcji LOS i TERAZ.
-
Funkcje DZIŚ i JA nie są obsługiwane w kolumnach obliczeniowych, ale są obsługiwane w domyślnym ustawieniu wartości kolumny.
Używanie odwołań do kolumn w formule
Odwołanie identyfikuje komórkę w bieżącym wierszu i wskazuje listę lub bibliotekę, w której mają zostać wyszukane wartości lub dane, których chcesz użyć w formule. Na przykład funkcja [Koszt] odwołuje się do wartości w kolumnie Koszt w bieżącym wierszu. Jeśli kolumna Koszt ma wartość 100 dla bieżącego wiersza, funkcja =[Koszt]*3 zwraca wartość 300.
Za pomocą odwołań można używać danych znajdujących się w różnych kolumnach listy lub biblioteki w jednej lub kilku formułach. Do kolumn następujących typów danych można odwoływać się w formule: pojedynczy wiersz tekstu, liczba, waluta, data i godzina, wybór, tak/nie i obliczone.
Nazwa wyświetlana kolumny służy do odwoływania się do niej w formule. Jeśli nazwa zawiera spację lub znak specjalny, nazwę należy ująć w nawiasy kwadratowe ([ ]). W odwołaniach nie jest uwzględniana wielkość liter. Można na przykład odwołać się do kolumny Cena jednostkowa w formule jako [Cena jednostkowa] lub [cena jednostkowa].
Uwagi:
-
Nie można odwoływać się do wartości w wierszu innym niż bieżący wiersz.
-
Nie można odwoływać się do wartości z innej listy lub innej biblioteki.
-
Nie można odwoływać się do identyfikatora wiersza dla nowo wstawionego wiersza. Identyfikator nie istnieje jeszcze podczas wykonywania obliczeń.
-
Nie można odwołać się do innej kolumny w formule, która tworzy wartość domyślną dla kolumny.
Używanie stałych w formule
Stała to wartość, która nie jest obliczana. Na przykład data 2008-10-09, liczba 210 i tekst „Zyski kwartalne” są stałymi. Stałe mogą mieć następujące typy danych:
-
Ciąg (przykład: =[Nazwisko] = "Kowalski")
Stałe ciągów są ujęte w cudzysłów i mogą zawierać do 255 znaków.
-
Liczba (przykład: =[Koszt] >= 29,99)
Stałe liczbowe mogą zawierać miejsca dziesiętne i mogą być dodatnie lub ujemne.
-
Data (przykład: =[Data] > DATA(2007;7;1))
Stałe daty wymagają użycia funkcji DATA(rok;miesiąc;dzień).
-
Wartość logiczna (przykład: =JEŻELI([Koszt]>[Przychód], "Strata", "Bez straty")
Tak i Nie to stałe logiczne. Można ich używać w wyrażeniach warunkowych. Jeśli w powyższym przykładzie wartość argumentu Koszt jest większa niż przychód, funkcja JEŻELI zwraca wartość Tak, a formuła zwraca ciąg "Strata". Jeśli argument koszt jest równy lub mniejszy niż Przychód, funkcja zwraca wartość Nie, a formuła zwraca ciąg "Bez strat".
Używanie operatorów obliczeń w formule
Operatory określają typ operacji wykonywanych na elementach formuły. Listy i biblioteki obsługują trzy różne typy operatorów obliczeniowych: arytmetyczne, porównanie i tekst.
Operatory arytmetyczne
Poniższe operatory arytmetyczne umożliwiają wykonywanie podstawowych operacji matematycznych, takich jak dodawanie, odejmowanie lub mnożenie. w celu połączenia liczb; lub w celu uzyskania wyników liczbowych.
|
Operator arytmetyczny |
Znaczenie (przykład) |
|---|---|
|
+ (znak plus) |
Dodawanie (3+3) |
|
– (znak minus) |
Odejmowanie (3–1)Negacja (–1) |
|
* (gwiazdka) |
Mnożenie (3*3) |
|
/ (ukośnik) |
Dział (3/3) |
|
% (znak procentu) |
Procent (20%) |
|
^ (daszek) |
Wykładnicza (3^2) |
Operatory porównania
Za pomocą poniższych operatorów można porównywać dwie wartości. Podczas porównywania dwóch wartości za pomocą tych operatorów wynikiem jest wartość logiczna Tak lub Nie.
|
Operator porównania |
Znaczenie (przykład) |
|---|---|
|
= (znak równości) |
Równe (A=B) |
|
> (znak większości) |
Większe niż (A>B) |
|
< (znak mniejszości) |
Mniejsze niż (A<B) |
|
>= (znak większe lub równe) |
Większe lub równe (A>=B) |
|
<= (znak mniejsze lub równe) |
Mniejsze lub równe (A<=B) |
|
<> (znak nierówności) |
Nie równa się (A<>B) |
Operator tekstowy
Użyj ciągu handlowego "i" (&), aby połączyć jeden lub więcej ciągów tekstowych, aby utworzyć jeden fragment tekstu.
|
Operator tekstowy |
Znaczenie (przykład) |
|---|---|
|
& (handlowe „i”) |
Łączy dwie wartości w celu uzyskania jednej ciągłej wartości tekstowej ("Północ"&"wiatr") |
Kolejność wykonywania operacji w formule przez listę lub bibliotekę
Formuły obliczają wartości w określonej kolejności. Formuła może zaczynać się od znaku równości (=). Po znaku równości znajdują się elementy, które mają zostać obliczone (argumenty), oddzielone operatorami obliczeń. Listy i biblioteki obliczają formułę od lewej do prawej, zgodnie z określoną kolejnością dla każdego operatora w formule.
Pierwszeństwo operatorów
Jeśli w jednej formule połączysz kilka operatorów, listy i biblioteki wykonają operacje w kolejności przedstawionej w poniższej tabeli. Jeśli formuła zawiera operatory o tym samym pierwszeństwie — na przykład jeśli formuła zawiera zarówno operator mnożenia, jak i operator dzielenia — listy i biblioteki oceniają operatory od lewej do prawej strony.
|
Operator |
Opis |
|---|---|
|
– |
Negacja (tak jak w –1) |
|
% |
Procent |
|
^ |
Potęgowanie |
|
* i / |
Mnożenie i dzielenie |
|
+ i – |
Dodawanie i odejmowanie |
|
& |
Łączenie (łączy dwa ciągi tekstu) |
|
= < > <= >= <> |
Porównanie |
Korzystanie z nawiasów
Aby zmienić kolejność obliczania, należy ująć w nawiasy część formuły, która ma zostać obliczona jako pierwsza. Na przykład poniższa formuła daje 11, ponieważ lista lub biblioteka oblicza mnożenie przed dodaniem. Formuła mnoży liczby 2 i 3, a następnie do wyniku dodaje liczbę 5.
=5+2*3
Natomiast jeśli zmienisz składnię za pomocą nawiasów, lista lub biblioteka doda razem wartości 5 i 2, a następnie pomnoży wynik przez 3, aby wygenerować 21.
=(5+2)*3
W poniższym przykładzie nawiasy wokół pierwszej części formuły wymuszają, aby lista lub biblioteka najpierw obliczyła wartość [Koszt]+25, a następnie podzieliła wynik przez sumę wartości w kolumnach EC1 i EC2.
=([Cost]+25)/SUM([EC1]+[EC2])
