ส่งกลับการแจกแจงแบบเบต้า
โดยทั่วไปแล้วจะใช้การแจกแจงแบบเบต้าเพื่อศึกษาการแปรผันในเปอร์เซ็นต์ของสิ่งใดๆ โดยใช้ตัวอย่าง เช่น เวลาในหนึ่งวันที่คนใช้ในการดูโทรทัศน์
ไวยากรณ์
BETA.DIST(x,alpha,beta,cumulative,[A],[B])
ไวยากรณ์ของฟังก์ชัน BETA.DIST มีอาร์กิวเมนต์ดังนี้
-
X จำเป็น ค่าระหว่าง A และ B ที่ใช้ประเมินฟังก์ชัน
-
แอลฟา จำเป็น พารามิเตอร์ของการแจกแจง
-
Beta จำเป็น พารามิเตอร์ของการแจกแจง
-
สะสม จำเป็น ค่าตรรกะที่กําหนดรูปแบบของฟังก์ชัน ถ้า cumulative เป็น TRUE แล้ว BETA ฟังก์ชัน DIST จะส่งกลับฟังก์ชันการแจกแจงสะสม ถ้าเป็น FALSE จะส่งกลับฟังก์ชันความหนาแน่นของความน่าจะเป็น
-
A ไม่จำเป็น ขอบเขตล่างของช่วงเวลาของ x
-
B ไม่จำเป็น ขีดจํากัดสูงสุดในช่วงเวลาของ x
ข้อสังเกต
-
ถ้าอาร์กิวเมนต์ใดๆ ไม่ใช่ตัวเลข ฟังก์ชัน BETA.DIST จะส่งกลับ #VALUE! เป็นค่าความผิดพลาด
-
ถ้า alpha ≤ 0 หรือ beta ≤ 0 ฟังก์ชัน BETA.DIST จะส่งกลับค่า #NUM! เป็นค่าความผิดพลาด
-
ถ้า x < A, x > B หรือ A = B ฟังก์ชัน BETA.DIST จะส่งกลับค่า #NUM! เป็นค่าความผิดพลาด
-
ถ้าคุณละค่าของ A และ B ไว้ ฟังก์ชัน BETA.DIST จะใช้การแจกแจงเบต้าสะสมมาตรฐาน เพื่อให้ A = 0 และ B = 1
ตัวอย่าง
คัดลอกข้อมูลตัวอย่างในตารางต่อไปนี้ และวางในเซลล์ A1 ของเวิร์กชีต Excel ใหม่ สำหรับสูตรที่จะแสดงผลลัพธ์ ให้เลือกสูตร กด F2 แล้วกด Enter ถ้าคุณต้องการ คุณสามารถปรับความกว้างของคอลัมน์เพื่อดูข้อมูลทั้งหมดได้
|
ข้อมูล |
คำอธิบาย |
|
|
2 |
ค่าซึ่งใช้ประเมินฟังก์ชัน |
|
|
8 |
พารามิเตอร์การแจกแจง |
|
|
10 |
พารามิเตอร์การแจกแจง |
|
|
1 |
ขอบต่ำสุด |
|
|
3 |
ขอบสูงสุด |
|
|
สูตร |
คำอธิบาย |
ผลลัพธ์ |
|
=BETA.DIST(A2,A3,A4,TRUE,A5,A6) |
ฟังก์ชันความหนาแน่นของความน่าจะเป็นแบบเบต้าสะสม สำหรับพารามิเตอร์ต่างๆ ข้างบน |
0.6854706 |
|
=BETA.DIST(A2,A3,A4,FALSE,A5,A6) |
ฟังก์ชันความหนาแน่นของความน่าจะเป็นแบบเบต้า สำหรับพารามิเตอร์ต่างๆ ข้างบน |
1.4837646 |
