INDEKS, funkcja

Opis

Zwraca wartość elementu w tabeli lub tablicy wybranej przez indeksy numeru wiersza i kolumny.

Jeśli pierwszy argument funkcji INDEKS jest stałą tablicową, należy używać formy tablicowej.

Składnia

INDEKS(tablica;nr_wiersza;[nr_kolumny])

Forma tablicowa funkcji INDEKS ma następujące argumenty:

• tablica    Argument wymagany. Zakres komórek lub stała tablicowa.

  • Jeśli tablica zawiera tylko jeden wiersz lub jedną kolumnę, odpowiedni row_num lub column_num argument jest opcjonalny.

  • Jeśli tablica ma więcej niż jeden wiersz i więcej niż jedną kolumnę, a używany jest tylko row_num lub column_num, funkcja INDEKS zwraca tablicę całego wiersza lub całej kolumny w tablicy.

• nr_wiersza    Wymagane, chyba column_num istnieje. Wskazuje wiersz tablicy, z którego zostanie zwrócona wartość. Jeśli row_num zostanie pominięty, column_num będzie wymagane.

• column_num    Argument opcjonalny. Wskazuje kolumnę tablicy, z której zostanie zwrócona wartość. Jeśli column_num zostanie pominięty, row_num będzie wymagane.

Uwagi

• Jeśli zostaną użyte zarówno argumenty row_num, jak i column_num, funkcja INDEKS zwróci wartość w komórce na przecięciu linii row_num i column_num.

• row_num i column_num muszą się znajdować w tablicy; w przeciwnym razie funkcja INDEKS zwraca #REF! .

• Jeśli ustawisz row_num lub column_num na 0 (zero), funkcja INDEKS zwróci tablicę wartości odpowiednio dla całego wiersza lub dla całej kolumny. Aby użyć wartości zwracanych jako tablica, wprowadź funkcję INDEKS jako formułę tablicową.

  Uwaga: Jeśli masz bieżącą wersję programu Microsoft 365, możesz wprowadzić formułę w lewej górnej komórce zakresu wyjściowego, a następnie nacisnąć klawisz ENTER, aby potwierdzić formułę jako dynamiczną formułę tablicową. W przeciwnym razie należy wprowadzić formułę jako starszą formułę tablicową, najpierw wybierając zakres wyjściowy, wprowadź formułę w lewej górnej komórce zakresu wyjściowego, a następnie naciśnij klawisze CTRL+SHIFT+ENTER, aby ją potwierdzić. Program Excel wstawi na początku i końcu formuły nawiasy klamrowe. Aby uzyskać więcej informacji na temat formuł tablicowych, zobacz Wskazówki i przykłady dotyczące formuł tablicowych.

Przykład 1

W tych przykładach zastosowano funkcję INDEKS do znalezienia wartości w komórce na przecięciu wiersza i kolumny.

Skopiuj przykładowe dane z poniższej tabeli i wklej je w komórce A1 nowego arkusza programu Excel. Aby formuły wyświetlały wyniki, zaznacz je, naciśnij klawisz F2, a następnie naciśnij klawisz Enter.

Przykład 2

W tym przykładzie zastosowano funkcję INDEKS w formule tablicowej do znalezienia wartości w dwóch komórkach określonych w tablicy 2x2.  

Początek strony

Opis

Zwraca odwołanie do komórki lezącej na przecięciu określonego wiersza i kolumny. Jeśli odwołanie składa się z obszarów, które nie sąsiadują ze sobą, można wybrać zaznaczenie do wyszukiwania.

Składnia

INDEKS(odwołanie;nr_wiersza;[nr_kolumny];[nr_obszaru])

W postaci odwołania funkcji INDEKS są następujące argumenty:

• odwołanie    Argument wymagany. Odwołanie do co najmniej jednego zakresu komórek.

  • Odwołanie należy ująć w nawiasy, wprowadzając niesąączący zakres odwołania.

  • Jeśli każdy obszar w odwołaniu zawiera tylko jeden wiersz lub jedną kolumnę, row_num lub column_num argumentów jest opcjonalny. Na przykład w przypadku odwołania do jednego wiersza należy zastosować funkcję INDEKS(odwołanie; nr_kolumny).

• row_num    Argument wymagany. Numer wiersza w odwołaniu, z którego zostanie zwrócony wynik w postaci odwołania.

• column_num    Argument opcjonalny. Numer kolumny w odwołaniu, z której zostanie zwrócony wynik w postaci odwołania.

• area_num    Argument opcjonalny. Zaznacza zakres w odwołaniu, z którego ma być zwracane przecięcie linii row_num i column_num. Pierwszy wybrany lub wprowadzony obszar ma numer 1, drugi to 2 i tak dalej. Jeśli area_num, to w indeksie zostanie pominięty obszar 1.  Wszystkie wymienione tutaj obszary muszą znajdować się w jednym arkuszu.  Określenie obszarów, które nie znajdują się w tym samym arkuszu co inne, spowoduje #VALUE! .  Jeśli trzeba użyć zakresów znajdujących się w różnych arkuszach, zalecane jest użycie formy tablicowej funkcji INDEKS i użycie innej funkcji do obliczenia zakresu, który tworzy tę tablicę.  Możesz na przykład użyć funkcji WYBIERZ, aby obliczyć zakres, który będzie używany.

Jeśli na przykład odwołanie opisuje komórki (A1:B4;D1:E4;G1:H4), area_num 1 to zakres A1:B4, area_num 2 to zakres D1:E4, area_num 3 to zakres G1:H4.

Uwagi

• Po zaznaczeniu określonego zakresu odwołanie i komórka area_num komórki row_num i column_num: row_num 1 to pierwszy wiersz w zakresie, column_num 1 to pierwsza kolumna i tak dalej. Odwołanie zwrócone przez indeks to przecięcie linii row_num i column_num.

• Jeśli ustawisz wartość row_num lub column_num na 0 (zero), funkcja INDEKS zwróci odwołanie odpowiednio do całego wiersza lub całej kolumny.

• row_num, column_num i area_num muszą być wskaże komórkę w obrębie odwołania; w przeciwnym razie funkcja INDEKS zwraca #REF! . Jeśli row_num i column_num zostaną pominięte, funkcja INDEKS zwróci obszar w odwołaniu określony przez area_num.

• W wyniku działania funkcji INDEKS jest uzyskiwane odwołanie, które jest interpretowane jako takie przez inne formuły. W zależności od formuły, wynik zwracany przez funkcję INDEKS może być używany jako odwołanie lub jako wartość. Na przykład formuła KOMÓRKA("szerokość";INDEKS(A1:B2;1;2)) jest równoznaczna z formułą KOMÓRKA("szerokość";B1). Funkcja KOMÓRKA używa wartości zwróconej przez funkcję INDEKS, traktując ją jako odwołanie do komórki. Z drugiej strony, formuły, takie jak 2*INDEKS(A1:B2;1;2), przekształcają wartość zwracaną przez funkcję INDEKS na liczbę zawartą w komórce B1.