Aby dodać atrybuty, operacje i inne właściwości do skojarzenia, należy użyć 
Nadawanie nazwy kształtowi klasy skojarzenia i dodawanie do niego punktów końcowych
Otwórz okno dialogowe Właściwości UML elementu, klikając dwukrotnie ikonę przedstawiającą element w widok drzewa lub kształt reprezentujący element na diagramie.
Porada
Klikając prawym przyciskiem myszy kształt, a następnie klikając pozycję Opcje wyświetlania kształtu, możesz określić, które wartości właściwości mają być wyświetlane na kształcie na diagramie. W oknie dialogowym Opcje wyświetlania kształtu UML wybierz i wyczyść opcje, aby wyświetlić lub ukryć wartości właściwości.
Ukrywanie sekcji atrybutów lub operacji klasy skojarzenia
Kliknij prawym przyciskiem myszy kształt, kliknij pozycję Opcje wyświetlania kształtu, a następnie w obszarze pomijaniezaznacz pole wyboru atrybuty lub operacje.
Określanie wartości właściwości wyświetlanych na kształcie Klasa skojarzenia
Kliknij prawym przyciskiem myszy kształt, kliknij pozycję Opcje wyświetlania kształtu, a następnie zaznacz lub wyczyść opcje, aby pokazać lub ukryć wartości.
Tworzenie diagramu należącego do klasy skojarzenia
Kliknij prawym przyciskiem myszy kształt, kliknij pozycję diagramy, kliknij pozycję Nowy, wybierz odpowiedni typ diagramu, a następnie kliknij przycisk OK.
Przechodzenie do innych widoków skojarzenia
Kliknij prawym przyciskiem myszy kształt, kliknij pozycję widoki, wybierz odpowiedni widok, a następnie kliknij przycisk OK.
Aby uzyskać informacje o właściwościach tego kształtu, kliknij jedno z nagłówków poniżej.
Imię i nazwisko
Wpisz nazwę klasa skojarzenia.
Pełna ścieżka
Szablon Diagram modelu UML automatycznie zawiera pełne informacje na temat ścieżki elementu w hierarchii model systemu. Nie można edytować tych informacji, ale Jeśli przeniesiesz elementy, ścieżka jest automatycznie aktualizowana.
Stereotyp
Z listy rozwijanej wybierz odpowiedni stereotyp. Jeśli odpowiedniego stereotypu nie ma na liście, możesz dodać nowy stereotyp lub edytować istniejący, klikając pozycję stereotypy w menu UML .
Liczba punktów końcowych
Klasa skojarzenia ma tylko dwa punkty końcowe, więc nie można zmienić jej liczby końcowej. W przypadku klasy skojarzenia n-elementowego wybierz odpowiednią liczbę punktów końcowych.
Punkty końcowe skojarzenia
Wyświetla listę punktów końcowych skojarzenia.
Aby szybko edytować najczęściej używane ustawienia punktu końcowego skojarzenia, kliknij pole na liście punkty końcowe skojarzenia , a następnie wybierz lub wpisz wartość.
Aby uzyskać dostęp do wszystkich ustawień punktu końcowego skojarzenia, wybierz punkt końcowy skojarzenia na liście, a następnie kliknij pozycję Właściwości.
-
Nazwa punktu końcowego Wpisz nazwę punktu końcowego skojarzenia. Nazwa wskazuje rolę odgrywaną przez klasę załączoną na końcu.
-
Agregacja Wybierz odpowiednią agregację. Tylko jedno zakończenie skojarzenia może być agregacją.
-
Brak oznacza, że koniec nie jest agregatem.
-
Funkcja udostępnione oznacza, że koniec jest wartością zagregowaną, a drugi koniec jest częścią i musi mieć wartość agregacji brak. Część może być zawarta w innych agregatach. Wybranie tej opcji powoduje dodanie pustego rombu na końcu.
-
Projekt wstępny oznacza, że koniec jest kompozytowy, a drugi koniec jest częścią i musi mieć wartość agregacji brak. Część nie może być częścią żadnego innego projektu złożonego. Wybranie tej opcji powoduje dodanie wypełnionego rombu na końcu.
-
Widoczności Wybierz typ widoczność (publiczna, prywatna lub chroniona), który dotyczy punktu końcowego skojarzenia.
-
Liczebności Wybierz opcję określającą liczbę wystąpień docelowych, które można skojarzyć z pojedynczym wystąpieniem źródła w ramach skojarzenia.
-
Autonawigować Zaznaczenie tego pola wyboru oznacza, że nawigacja jest obsługiwana w kierunku docelowego wystąpienia. Wybranie tej opcji powoduje dodanie strzałki do punktu końcowego skojarzenia. Wyczyść to pole wyboru, aby wskazać, że nawigacja nie jest obsługiwana. Aby zmniejszyć złożoność diagramów, kierunek nawigacji jest często pokazywany tylko w wyjątkowych sytuacjach.
Okno dialogowe Właściwości
Po zaznaczeniu końca w obszarze punkty końcowe skojarzeniakliknij, aby wyświetlić okno dialogowe właściwości punktu końcowego skojarzenia UML, które zawiera pięć kategorii, za pomocą których można dodać wartości właściwości w celu zdefiniowania punktu końcowego skojarzenia: punktu końcowego skojarzenia, atrybutów kwalifikatora, specyfikacji, ograniczeńi wartości oznakowanych. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz.
Widoczności
Wybierz typ widoczność (publiczna, prywatna lub chroniona), który dotyczy klasy skojarzenia.
Element IsRoot
Zaznaczenie tego pola wyboru oznacza, że Klasa skojarzenia nie może mieć obiektów nadrzędnych.
Element IsLeaf
Zaznaczenie tego pola wyboru oznacza, że Klasa skojarzenia nie może mieć obiektów podrzędnych.
IsAbstract
Zaznaczenie tego pola wyboru oznacza, że Klasa skojarzenia jest abstrakcyjna i nie można utworzyć żadnych wystąpień dla tej klasy skojarzenia.
IsActive
Zaznaczenie tego pola wyboru umożliwia określenie, że obiekt klasy skojarzenia zachowuje własny wątek kontrolny.
Dokumentację
Wpisz dowolną dokumentację, którą chcesz dodać do elementu jako wartość oznakowana. Po zaznaczeniu kształtu lub ikony reprezentującej ten element dokumentacja wpisana w tym miejscu będzie widoczna również w oknie Dokumentacja .
