Jeśli krój Bembo wygląda znajomo, to dlatego, że wiele książek jest na nim opartych, zwłaszcza w oryginalnej wersji rozgrzanego metalu. Mimo że jego korzenie sięgają 500 lat, krój ten wygląda świeżo i nowocześnie, a nie archaicznie, elegancko i wytwornie, a nie pretensjonalnie.
Bembo Zwykła czcionka dobrze sprawdza się jako krój pisma tekstowego, chociaż jej lekkość oznacza, że najlepiej sprawdza się w przypadku tekstu o większym rozmiarze, a nie drobnym. Krój ten nadaje majestatyczności, jeśli jest tekst jest pisany wielkimi literami, pod warunkiem, że litery te są pisane przy zachowaniu niewielkich odstępów. Wielkie litery zaprojektowano tak, aby pasowały dokładnie do małych liter w zdaniach, dlatego wymagają nieznacznie większego odstępu między literami, gdy są one ustawione tylko jako wielkie litery.
Krój pisma, na którym opiera się Bembo został wycięty w metalu przez Francesco Griffo na potrzeby wydawcy z okresu renesansu Aldus Manutius pod koniec XV wieku. Jego odrodzenie nastąpiło w 1929 roku dzięki firmie Monotype Corporation w ramach programu Stanley Morison’s odradzania krojów pisma. Jego kursywa jest oparta na pochyłym wycięciu zastosowanym przez Giovantonio Tagliente w 1524 roku.
W pakiecie czcionek w chmurze pakietu Office dostępny jest tylko krój Bembo typu zwykłego lub pogrubionej kursywy, natomiast nie występuje sama kursywa lub pogrubienie.
