Overzicht van formules

Als u nog geen Excel voor het web hebt, zult u al snel merken dat het meer is dan alleen een raster waarin u getallen in kolommen of rijen invoert. Ja, u kunt Excel voor het web gebruiken om totalen voor een kolom of rij met getallen te vinden, maar u kunt ook een hypotheekbetaling berekenen, wiskundige of technische problemen oplossen of een best casescenario vinden op basis van variabele getallen die u aansluit.

Excel voor het web doet dit met behulp van formules in cellen. Met een formule wordt een berekening of worden andere acties uitgevoerd op de gegevens in uw werkblad. Een formule begint altijd met een gelijkteken (=), dat kan worden gevolgd door getallen, wiskundige operatoren (zoals een plus- of minteken) en functies waarmee de kracht van een formule echt tot zijn recht komt.

In de volgende formule wordt bijvoorbeeld 2 vermenigvuldigd met 3 en wordt vervolgens 5 opgeteld bij het resultaat om zo op 11 uit te komen.

=2*3+5

Deze volgende formule maakt gebruik van de functie BET om een hypotheekbetaling uit te rekenen ($1,073.64) ide is gebaseerd op een rente van 5 percent (5% gedeeld door 12 maanden geeft de maandelijkse rente over een periode van 30 jaar (360 maanden) voor een lening van $200.000:

=BET(0.05/12,360,200000)

Hier volgen enkele aanvullende voorbeelden van de soorten formules die u in een werkblad kunt invoeren.

=A1+A2+A3 Hiermee worden de waarden in de cellen A1, A2 en A3 bij elkaar opgeteld.
=WORTEL(A1) Hiermee wordt de functie WORTEL gebruikt om de vierkantswortel van de waarde in A1 te retourneren.
=VANDAAG() Hiermee wordt de huidige datum geretourneerd.
=HOOFDLETTERS("hallo") Hiermee converteert u de tekst 'hallo' naar 'HALLO' met de werkbladfunctie HOOFDLETTERS.
=ALS(A1>0) Hiermee wordt cel A1 getest om vast te stellen of deze een waarde hoger dan 0 bevat.

Onderdelen van een formule

Een formule kan ook een of meer van de volgende items bevatten: functies, verwijzingen, operatoren en constanten.

1. Functies: de functie PI() berekent de waarde van pi: 3,142...

2. Verwijzingen: A2 geeft als resultaat de waarde in cel A2.

3. Constanten: cijfers of tekstwaarden die rechtstreeks worden ingevoerd in een formule, zoals 2.

4. Operatoren: de operator ^ (caret) verheft een getal tot een bepaalde macht en de operator * (sterretje) vermenigvuldigt een getal.

Constanten in formules gebruiken

Een constante is een waarde die niet wordt berekend, maar altijd hetzelfde blijft. De datum 10-9-2008, het getal 210 en de tekst 'Inkomsten per kwartaal' zijn constanten. Een expressie of een waarde die het resultaat is van een expressie, is geen constante. Als u in een formule constante waarden gebruikt in plaats van verwijzingen naar cellen (bijvoorbeeld =30+70+110), verandert de uitkomst van de formule alleen wanneer u de formule zelf aanpast.

Operatoren in formules gebruiken

Met operatoren geeft u het type berekening op dat u met de elementen in een formule wilt uitvoeren. U kunt de standaardvolgorde waarin de berekeningen worden uitgevoerd (volgens rekenkundige standaardregels) wijzigen door haakjes te gebruiken.

Typen operatoren

Er zijn vier typen operatoren voor berekeningen: rekenkundige operatoren, vergelijkingsoperatoren, samenvoegingsoperatoren en verwijzingsoperatoren.

Rekenkundige operatoren

Gebruik de volgende rekenkundige operatoren als u rekenkundige basisbewerkingen wilt uitvoeren, zoals optellen, aftrekken, vermenigvuldigen of delen, en als u getallen wilt combineren of numerieke resultaten wilt produceren.

Rekenkundige operator	Betekenis	Voorbeeld
+ (plusteken)	Optellen	3+3
- (minteken)	Aftrekken Ontkenning	3-1 –1
* (sterretje)	Vermenigvuldigen	3*3
/ (slash)	Delen	3/3
% (procentteken)	Percentage	20%
^ (accent circonflexe)	Machtsverheffen	3^2

Vergelijkingsoperatoren

Met de volgende operatoren kunt u twee waarden vergelijken. Het resultaat van een dergelijke vergelijking is een logische waarde: WAAR of ONWAAR.

Vergelijkingsoperator	Betekenis	Voorbeeld
= (gelijkteken)	Gelijk aan	A1=B1
> (groter dan)	Groter dan	A1>B1
< (kleiner dan)	Kleiner dan	A1<B1
>= (groter dan of gelijk aan)	Groter dan of gelijk aan	A1>=B1
<= (kleiner dan of gelijk aan)	Kleiner dan of gelijk aan	A1<=B1
<> (niet gelijk aan)	Niet gelijk aan	A1<>B1

Samenvoegingsoperatoren

Met het en-teken (&) combineert u een of meer tekstreeksen tot één tekstfragment.

Tekstoperator	Betekenis	Voorbeeld
& (en-teken)	Koppelt of verbindt twee waarden tot één tekstwaarde	"Noorden"&"wind" resulteert in "Noordenwind"

Verwijzingsoperatoren

Met de volgende verwijzingsoperatoren combineert u celbereiken voor berekeningen.

Verwijzingsoperator	Betekenis	Voorbeeld
: (dubbele punt)	De bereikoperator, waarmee één celverwijzing naar alle cellen tussen twee verwijzingen wordt gemaakt, inclusief de twee verwijzingen.	B5:B15
; (puntkomma)	De verenigingsoperator, waarmee meerdere verwijzingen tot één verwijzing worden gecombineerd	SOM(B5:B15;D5:D15)
(spatie)	De doorsnede-operator, waarmee één verwijzing naar de gemeenschappelijke cellen van twee bereikwaarden wordt gemaakt	B7:D7 C6:C8

De volgorde waarin Excel voor het web bewerkingen uitvoert in formules

In sommige gevallen kan de volgorde waarin een berekening wordt uitgevoerd gevolgen hebben voor het resultaat van een formule. Het is dus belangrijk dat u begrijpt welke volgorde wordt aangehouden en hoe u de volgorde kunt wijzigen om het gewenste resultaat te verkrijgen.

Volgorde van berekeningen

Met formules worden waarden altijd in een bepaalde volgorde berekend. Een formule begint altijd met het gelijkteken (=). Excel voor het web interpreteert de tekens die het gelijkteken volgen als een formule. Na het gelijkteken komen de elementen die moeten worden berekend (de operanden), zoals constanten of celverwijzingen. Deze worden gescheiden door berekeningsoperatoren. Excel voor het web berekent de formule van links naar rechts, volgens een specifieke volgorde voor elke operator in de formule.

Prioriteit van operatoren

Als u meerdere operatoren in één formule combineert, voert Excel voor het web de bewerkingen uit in de volgorde die in de volgende tabel wordt weergegeven. Als een formule operatoren met dezelfde prioriteit bevat, bijvoorbeeld als een formule zowel een vermenigvuldigingsoperator als een deeloperator bevat, Excel voor het web de operatoren van links naar rechts evalueren.

Operator	Description
: (dubbele punt) (één spatie) , (komma)	Verwijzingsoperatoren
–	Negatief maken (bijvoorbeeld -1)
%	Percentage berekenen
^	Machtsverheffen
* en /	Vermenigvuldigen en delen
+ en -	Optellen en aftrekken
&	Twee tekenreeksen aan elkaar koppelen
= < > <= >= <>	Vergelijken

Gebruik van haakjes

Als u de evaluatievolgorde wilt wijzigen, plaatst u het deel van de formule dat u als eerste wilt berekenen, tussen haakjes. De volgende formule produceert bijvoorbeeld 11 omdat Excel voor het web vermenigvuldiging uitvoert voordat u optellen. In de formule wordt 2 vermenigvuldigd met 3 en wordt 5 bij het resultaat opgeteld.

=5+2*3

Als u daarentegen haakjes gebruikt om de syntaxis te wijzigen, Excel voor het web 5 en 2 bij elkaar optelt en vervolgens het resultaat vermenigvuldigt met 3 om 21 te produceren.

=(5+2)*3

In het volgende voorbeeld forceren de haakjes die het eerste deel van de formule omsluiten Excel voor het web om eerst B4+25 te berekenen en vervolgens het resultaat te delen door de som van de waarden in de cellen D5, E5 en F5.

=(B4+25)/SOM(D5:F5)

Functies en geneste functies in formules gebruiken

Functies zijn vooraf gedefinieerde formules waarmee berekeningen worden uitgevoerd met specifieke waarden (argumenten) in een specifieke volgorde of structuur. U kunt functies gebruiken voor het uitvoeren van eenvoudige of complexe berekeningen.

Syntaxis van functies

Het volgende voorbeeld van de functie AFRONDEN, waarmee het getal in cel A10 wordt afgerond, toont de syntaxis van een functie.

1. Structuur. Een functie begint altijd met een gelijkteken (=), gevolgd door de functienaam, een haakje openen, de argumenten voor de functie gescheiden door puntkomma's, en een haakje sluiten.

2. Functienaam. Klik op een cel en druk op Shift+F3 om een lijst met de beschikbare functies weer te geven.

3. Argumenten. Argumenten kunnen bestaan uit getallen, tekst, logische waarden zoals WAAR of ONWAAR, matrices, foutwaarden zoals #N/B of celverwijzingen. Het opgegeven argument moet een geldige waarde voor dit argument opleveren. U kunt ook constanten, formules of andere functies als argumenten gebruiken.

4. Knopinfo voor argumenten. Een kader met de syntaxis en argumenten van de functie dat verschijnt tijdens het typen van de functie. Als u bijvoorbeeld =AFRONDEN( typt, verschijnt een kader met informatie over deze functie. De knopinfo wordt alleen weergegeven voor ingebouwde functies.

Functies invoeren

Wanneer u een formule met een functie maakt, kunt u het dialoogvenster Functie invoegen gebruiken bij het invoeren van werkbladfuncties. Als u een functie invoert in de formule, worden in het dialoogvenster Functie invoegen de naam van de functie, de verschillende argumenten, een beschrijving van de functie en de argumenten, het huidige resultaat van de functie en het huidige resultaat van de gehele formule weergegeven.

Gebruik Formule automatisch aanvullen om het maken en bewerken van formules te vereenvoudigen en het aantal typ- en syntaxisfouten tot een minimum te beperken. Nadat u een = (gelijkteken) en beginletters of een weergavetrigger hebt getypt, wordt Excel voor het web onder de cel een dynamische vervolgkeuzelijst weergegeven met geldige functies, argumenten en namen die overeenkomen met de letters of trigger. U kunt vervolgens een item in de vervolgkeuzelijst in de formule opnemen.

Functies nesten

In bepaalde gevallen hebt u mogelijk een functie nodig als een van de argumenten van een andere functie. In de volgende formule wordt bijvoorbeeld een geneste functie GEMIDDELDE gebruikt en wordt het resultaat vergeleken met de waarde 50.

Geneste functies

1. De functies GEMIDDELDE en SOM zijn genest in de functie ALS.

Geldige resultaten Wanneer een geneste functie als argument wordt gebruikt, moet de geneste functie resulteren in het waardetype van het argument. Als het argument bijvoorbeeld resulteert in de waarde WAAR of ONWAAR, moet de geneste functie eveneens de waarde WAAR of ONWAAR retourneren. Als de functie dat niet doet, wordt Excel voor het web een #VALUE weergegeven. weergegeven.

Beperkingen bij het nesten van functies Een formule kan maximaal zeven niveaus van geneste functies bevatten. Wanneer een functie (we noemen deze functie A) als argument wordt gebruikt in een andere functie (die we functie B noemen), fungeert functie B een functie op het tweede niveau. Zo zijn GEMIDDELDE en SOM beide functies op het tweede niveau als ze zijn gebruikt als argumenten van de functie ALS. Een geneste functie binnen de geneste functie GEMIDDELDE is dan een functie op het derde niveau, enzovoort.

Verwijzingen in formules gebruiken

Een verwijzing identificeert een cel of een celbereik op een werkblad en geeft Excel voor het web aan waar de waarden of gegevens moeten worden gezocht die u in een formule wilt gebruiken. U kunt verwijzingen gebruiken om gegevens in verschillende delen van een werkblad in een formule te gebruiken of de waarde uit één cel in verschillende formules te gebruiken. U kunt ook naar cellen in andere werkbladen van dezelfde werkmap en naar andere werkmappen verwijzen. Verwijzingen naar cellen in andere werkmappen worden koppelingen of externe verwijzingen genoemd.

Het verwijzingstype A1

De standaardverwijzingsstijl Standaard gebruikt Excel voor het web de verwijzingsstijl A1, die verwijst naar kolommen met letters (A tot en met XFD, voor een totaal van 16.384 kolommen) en verwijst naar rijen met getallen (1 tot en met 1.048.576). Deze letters en cijfers worden rij- en kolomkoppen genoemd. Als u naar een cel wilt verwijzen, voert u de kolomletter gevolgd door het rijnummer in. B2 verwijst bijvoorbeeld naar de cel op het snijpunt van kolom B en rij 2.

Gewenste verwijzing	Gebruik
De cel in kolom A en rij 10	A10
Het celbereik in kolom A en rij 10 tot en met 20	A10:A20
Het celbereik in rij 15 en kolom B tot en met E	B15:E15
Alle cellen in rij 5	5:5
Alle cellen in rij 5 tot en met 10	5:10
Alle cellen in kolom H	H:H
Alle cellen in kolom H tot en met J	H:J
Het celbereik in kolom A tot en met E en rij 10 tot en met 20	A10:E20

Een verwijzing naar een ander werkblad maken In het volgende voorbeeld wordt met de werkbladfunctie GEMIDDELDE de gemiddelde waarde van het bereik B1:B10 op het werkblad Marketing in dezelfde werkmap berekend.

1. Verwijst naar het werkblad met de naam Marketing

2. Verwijst naar het celbereik B1 tot en met B10

3. Scheidt de verwijzing naar het werkblad van de verwijzing naar het celbereik

Het verschil tussen relatieve, absolute en gemengde verwijzingen

Relatieve verwijzingen Een relatieve celverwijzing in een formule, zoals A1, is gebaseerd op de relatieve positie van de cel met de formule en de cel waarnaar wordt verwezen. Als de positie van de cel met de formule verandert, wordt de verwijzing gewijzigd. Als u de formule kopieert of doorvoert in rijen of kolommen, wordt de verwijzing automatisch aangepast. In nieuwe formules worden standaard relatieve verwijzingen gebruikt. Als u een relatieve verwijzing in cel B2 bijvoorbeeld kopieert of doorvoert naar cel B3, wordt deze automatisch aangepast van =A1 naar =A2.

Gekopieerde formule met relatieve verwijzing

Absolute verwijzingen Een absolute celverwijzing in een formule, zoals $A$1, verwijst altijd naar een cel op een specifieke locatie. Als de positie van de cel met de formule verandert, blijft de absolute verwijzing hetzelfde. Als u de formule kopieert of doorvoert in rijen of kolommen, wordt de absolute verwijzing niet aangepast. Voor nieuwe formules worden standaard relatieve verwijzingen gebruikt en deze zult u dus moeten omzetten in absolute verwijzingen. Als u een absolute verwijzing in cel B2 bijvoorbeeld kopieert of doorvoert in cel B3, blijft deze in beide cellen gelijk, namelijk =$A$1.

Gekopieerde formule met absolute verwijzing

Gemengde verwijzingen Een gemengde verwijzing heeft een absolute kolom en een relatieve rij, of een absolute rij en een relatieve kolom. Een absolute kolomverwijzing heeft de vorm $A1, $B1, enzovoort. Een absolute rijverwijzing heeft de vorm A$1, B$1, enzovoort. Als de positie van de cel met de formule verandert, wordt de relatieve verwijzing gewijzigd en de absolute verwijzing niet. Als u de formule kopieert of doorvoert in rijen of kolommen, wordt de relatieve verwijzing automatisch aangepast en de absolute verwijzing niet. Als u bijvoorbeeld een gemengde verwijzing van cel A2 kopieert of doorvoert in cel B3, wordt deze verwijzing aangepast van =A$1 naar =B$1.

Gekopieerde formule met gemengde verwijzing

Het verwijzingstype 3D

Snel verwijzingen maken naar meerdere werkbladen Als u gegevens in dezelfde cel of hetzelfde celbereik in meerdere werkbladen van een werkmap wilt analyseren, gebruikt u een 3D-verwijzing. Een 3D-verwijzing bevat de cel of het celbereik, voorafgegaan door een bereik van werkbladnamen. Excel voor het web gebruikt werkbladen die zijn opgeslagen tussen de begin- en eindnamen van de verwijzing. Zo telt u met =SOM(Blad2:Blad13!B5) alle waarden op in cel B5 van alle werkbladen van Blad2 tot en met Blad13.

Met 3D-verwijzingen kunt u verwijzen naar cellen van andere bladen, namen definiëren en formules maken met de volgende functies: SOM, GEMIDDELDE, GEMIDDELDEA, AANTAL, AANTALARG, MAX, MAXA, MIN, MINA, PRODUCT, STDEV.P, STDEV.S, STDEVA, STDEVPA, VAR.P, VAR.S, VARA, en VARPA.
3D-verwijzingen kunnen niet worden gebruikt in matrixformules.
U kunt geen 3D-verwijzingen gebruiken in combinatie met de operator (een enkele spatie) of in formules met impliciet snijpunt.

Wat gebeurt er als u werkbladen verplaatst, kopieert, invoegt of verwijdert In de volgende voorbeelden wordt uitgelegd wat er gebeurt wanneer u werkbladen verplaatst, kopieert, invoegt of verwijdert die in een 3D-verwijzing voorkomen. In de voorbeelden worden met de formule =SOM(Blad2:Blad6!A2:A5) de waarden in cel A2 tot en met A5 op werkblad 2 tot en met 6 opgeteld.

Invoegen of kopiëren Als u bladen invoegt of kopieert tussen Blad2 en Blad6 (de eindpunten in dit voorbeeld), bevat Excel voor het web alle waarden in de cellen A2 tot en met A5 van de toegevoegde bladen in de berekeningen.
Verwijderen Als u bladen tussen Blad2 en Blad6 verwijdert, worden Excel voor het web de bijbehorende waarden uit de berekening verwijderd.
Verplaatsen Als u bladen verplaatst van Blad2 naar Blad6 naar een locatie buiten het bereik van het blad waarnaar wordt verwezen, worden Excel voor het web de waarden uit de berekening verwijderd.
Een eindpunt verplaatsen Als u Blad2 of Blad6 naar een andere locatie in dezelfde werkmap verplaatst, Excel voor het web de berekening aanpassen aan het nieuwe bereik van bladen ertussen.
Een eindpunt verwijderen Als u Blad2 of Blad6 verwijdert, Excel voor het web de berekening aanpassen aan het bereik van de bladen ertussen.

Het verwijzingstype R1K1

U kunt ook een verwijzingstype hanteren waarbij zowel de rijen als de kolommen op het werkblad zijn genummerd. Het verwijzingstype R1K1 is handig voor het berekenen van rij- en kolomposities in macro's. In de stijl R1C1 geeft Excel voor het web de locatie aan van een cel met een 'R' gevolgd door een rijnummer en een 'C' gevolgd door een kolomnummer.

Verwijzing	Betekenis
R[-2]K	Een relatieve verwijzing naar de cel die zich twee rijen hoger in dezelfde kolom bevindt.
R[2]K[2]	Een relatieve verwijzing naar de cel die zich twee rijen lager en twee kolommen naar rechts bevindt.
R2K2	Een absolute verwijzing naar de cel in de tweede rij en de tweede kolom.
R[-1]	Een relatieve verwijzing naar de hele rij die zich boven de actieve cel bevindt.
R	Een absolute verwijzing naar de huidige rij.

Wanneer u een macro opneemt, Excel voor het web enkele opdrachten vastleggen met behulp van de R1C1-verwijzingsstijl. Als u bijvoorbeeld een opdracht opneemt, zoals op de knop AutoSom klikken om een formule in te voegen waarmee een celbereik wordt toegevoegd, Excel voor het web de formule registreert met R1C1-stijl, niet met de stijl A1, verwijzingen.

Namen in formules gebruiken

U kunt gedefinieerde namen maken voor cellen, celbereiken, formules, constanten of Excel voor het web tabellen. Een naam is een betekenisvolle afkorting waarmee het doel van een celverwijzing, constante, formule of tabel gemakkelijker te begrijpen is, terwijl deze in eerste instantie mogelijk moeilijk te begrijpen zijn. Hieronder ziet u gangbare voorbeelden van namen en de manier waarop u deze kunt gebruiken om formules begrijpelijker te maken.

Type voorbeeld	Voorbeeld met bereiken in plaats van namen	Voorbeeld met namen
Verwijzing	=SOM(A16:A20)	=SOM(Verkoop)
Constante	=PRODUCT(A12;9,5%)	=PRODUCT(Prijs,KCBelastingtarief)
Formule	=TEKST(VERT.ZOEKEN(MAX(A16;A20);A16:B20;2;ONWAAR);"m/dd/jjjj")	=TEKST(VERT.ZOEKEN(MAX(Verkoop),Verkoopinfo,2,ONWAAR),"m/dd/jjjj")
Tabel	A22:B25	=PRODUCT(Prijs;Tabel1[@Belastingtarief])

Typen namen

Er zijn verschillende typen namen die u kunt maken en gebruiken.

Gedefinieerde naam Een naam voor een cel, celbereik, formule, of constante waarde. U kunt een eigen gedefinieerde naam maken. Ook maakt Excel voor het web soms een gedefinieerde naam voor u, bijvoorbeeld wanneer u een afdrukgebied instelt.

Tabelnaam Een naam voor een Excel voor het web tabel, een verzameling gegevens over een bepaald onderwerp dat is opgeslagen in records (rijen) en velden (kolommen). Excel voor het web maakt elke keer dat u een Excel voor het web tabel invoegt een standaardnaam Excel voor het web tabel met 'Tabel1', 'Tabel2', enzovoort, maar u kunt deze namen wijzigen om ze zinvoller te maken.

Namen maken en invoeren

U maakt een naam met behulp van Een naam maken op basis van de selectie. U kunt eenvoudig namen maken op basis van bestaande rij- en kolomlabels door een selectie van cellen op het werkblad te gebruiken.

Opmerking: Standaard worden voor namen absolute celverwijzingen gebruikt.

U kunt op de volgende manieren een naam opgeven:

Typen Typ de naam bijvoorbeeld als argument in een formule.
Met Formule automatisch aanvullen Maak gebruik van de vervolgkeuzelijst Formule automatisch aanvullen, waarin geldige namen automatisch worden weergegeven.

Matrix- en matrixconstanten gebruiken

Excel voor het web biedt geen ondersteuning voor het maken van matrixformules. U kunt de resultaten bekijken van matrixformules die zijn gemaakt in de Excel-bureaubladtoepassing, maar u kunt deze niet bewerken of opnieuw berekenen. Als u over de Excel-bureaubladtoepassing beschikt, klikt u op Openen in Excel als u wilt werken met matrices.

Met de volgende matrixformule wordt bijvoorbeeld de totale waarde van een pakket aandelen berekend zonder dat u een rij cellen hoeft te gebruiken om de individuele waarden van elk aandeel te berekenen.

Matrixformule die één resultaat oplevert

Wanneer u de formule ={SOM(B2:D2*B3:D3)} opgeeft als matrixformule, worden de waarden voor Aandelen en Prijs voor elk certificaat vermenigvuldigd en worden de resultaten van die berekeningen opgeteld.

Meerdere resultaten berekenen Sommige werkbladfuncties geven waardematrices als resultaat of moeten een matrix van waarden als argument bevatten. Als u meerdere resultaten wilt berekenen met een matrixformule, moet u de matrix invoeren in een celbereik dat hetzelfde aantal rijen en kolommen heeft als de matrixargumenten.

Bij bijvoorbeeld een reeks van drie verkoopcijfers (in kolom B) voor een reeks van drie maanden (in kolom A) bepaalt de functie TREND de lineaire waarden voor de verkoopcijfers. Alle resultaten van de formule worden in drie cellen in kolom C weergegeven (C1:C3).

Matrixformule die meerdere resultaten oplevert

Wanneer u de formule =TREND(B1:B3;A1:A3) opgeeft als matrixformule, levert deze drie afzonderlijke resultaten op (22196, 17079 en 11962) op basis van de drie verkoopcijfers en de drie maanden.

Matrixconstanten gebruiken

In een gewone formule kunt u een verwijzing invoeren naar een cel met een waarde of naar de waarde zelf (ook wel constante genoemd). Zo kunt u in een matrixformule een verwijzing invoeren naar een matrix, maar u kunt ook de matrix met waarden in de cellen invoeren (ook wel matrixconstante genoemd). In matrixformules worden constanten op dezelfde manier verwerkt als in gewone formules, maar u moet de matrixconstanten in een bepaalde notatie invoeren.

Matrixconstanten kunnen getallen, tekst, logische waarden (WAAR of ONWAAR) of foutwaarden (bijvoorbeeld #N/B) bevatten. Eén matrixconstante kan verschillende typen waarden bevatten, bijvoorbeeld {1,3,4;WAAR,ONWAAR,WAAR}. Getallen in matrixconstanten kunnen gehele getallen, decimale getallen of getallen in de wetenschappelijke notatie zijn. Tekst moet tussen dubbele aanhalingstekens worden geplaatst, bijvoorbeeld "dinsdag".

Matrixconstanten mogen geen celverwijzingen, kolommen of rijen van ongelijke lengte, formules of de speciale tekens $ (dollarteken), () (ronde haken) of % (procentteken) bevatten.

Als u matrixconstanten wijzigt, moet u rekening houden met het volgende:

Plaats de matrixconstanten tussen accolades ({ }).
Plaats een komma (,) tussen de waarden in verschillende kolommen. Als u bijvoorbeeld de waarden 10, 20, 30 en 40 wilt weergeven, typt u {10,20,30,40}. Een dergelijke matrixconstante wordt een 1-bij-4-matrix genoemd en is hetzelfde als een verwijzing naar één rij met vier kolommen.
Plaats een puntkomma (;) tussen waarden in verschillende rijen. Als u de waarden 10, 20, 30, 40 in één rij wilt weergeven en de waarden 50, 60, 70, 80 in de rij eronder, voert u de 2-bij-4-matrixconstante {10,20,30,40;50,60,70,80} in.