Obliczanie wielu wyników przy użyciu tabeli danych w Excel dla komputerów Mac

Tabele danych są częścią pakietu poleceń o nazwie Narzędzia analizy warunkowej. Podczas korzystania z tabel danych wykonuje się analizę warunkową. Analiza warunkowa zmienia wartości w komórkach, aby zobaczyć, jak te zmiany wpłyną na wynik formuł w arkuszu. Za pomocą tabeli danych można na przykład zmieniać stopę procentową i długość okresu używaną w pożyczki w celu określenia możliwych miesięcznych kwot płatności.

W programie Excel istnieją trzy rodzaje narzędzi do analizy warunkowej: scenariusze, tabele danych i wyszukiwanie wyniku. Scenariusze i tabele danych przyjmują zestawy wartości wejściowych i określają możliwe wyniki. Funkcja szukania wyniku działa inaczej niż w przypadku scenariuszy i tabel danych, ponieważ pobiera wynik i określa możliwe wartości wejściowe, które dają taki wynik. Podobnie jak scenariusze, tabele danych ułatwiają eksplorowanie zestawu możliwych wyników. W przeciwieństwie do scenariuszy tabele danych pokazują wszystkie wyniki w jednej tabeli w jednym arkuszu. Korzystanie z tabel danych ułatwia szybkie sprawdzenie zakresu możliwości. Ponieważ można skupić się tylko na jednej lub dwóch zmiennych, wyniki są łatwe do odczytania i udostępnienia w postaci tabelarycznej.

Tabela danych nie obsługuje więcej niż dwóch zmiennych. Jeśli chcesz przeanalizować więcej niż dwie zmienne, zamiast tego użyj scenariuszy. Chociaż jest ograniczona tylko do jednej lub dwóch zmiennych (jednej dla komórki wprowadzania wiersza i jednej dla komórki wprowadzania w kolumnie), tabela danych może zawierać wiele różnych wartości zmiennych. Scenariusz może mieć maksymalnie 32 różne wartości, ale można utworzyć dowolną liczbę scenariuszy.

Podstawowe informacje o tabeli danych

Tabele danych z jedną zmienną lub dwiema zmiennymi można tworzyć w zależności od liczby zmiennych i formuł, które mają zostać przetestowane. Użyj tabeli danych z jedną zmienną, jeśli chcesz zobaczyć, jak różne wartości jednej zmiennej w jednej lub kilku formułach zmienią wyniki tych formuł. Można na przykład użyć tabeli danych z jedną zmienną, aby zobaczyć, jak różne stopy procentowe wpływają na miesięczną spłatę kredytu hipotecznego przy użyciu funkcji PMT. Wprowadzasz wartości zmiennych w jednej kolumnie lub wierszu, a wyniki są wyświetlane w sąsiedniej kolumnie lub wierszu.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz PMT, funkcja.

Komórka D2 zawiera formułę płatności: =PMT(B3/12;B4;-B5), która odwołuje się do komórki wejściowej B3.

Tabela danych z jedną zmienną

komórkę wprowadzania.

Lista wartości, które program Excel podstawia w komórce wprowadzania, B3.

Użyj tabeli danych z dwiema zmiennymi, aby zobaczyć, jak różne wartości dwóch zmiennych w jednej formule zmienią wyniki tej formuły. Możesz na przykład użyć tabeli danych z dwiema zmiennymi, aby zobaczyć, w jaki sposób różne kombinacje stóp procentowych i warunków kredytu wpływają na miesięczną spłatę kredytu hipotecznego.

Komórka C2 zawiera formułę płatności: =PMT(B3/12;B4;-B5), która używa dwóch komórek wejściowych: B3 i B4.

Tabela danych o dwóch zmiennych

komórki wprowadzania kolumny.

Lista wartości, które program Excel podstawia w komórce wprowadzania danych wiersza, B4.

komórki wprowadzania wiersza.

Lista wartości, które program Excel podstawia w komórce wprowadzania danych w kolumnie, B3.

Po ponownym obliczeniu arkusza tabele danych są obliczane ponownie, nawet jeśli nie uległy zmianie. Aby przyspieszyć obliczanie arkusza zawierającego tabelę danych, możesz zmienić opcje obliczania, aby automatycznie ponownie obliczyć arkusz, ale nie tabele danych.

Tabela danych z jedną zmienną zawiera wartości wejściowe, które są wyświetlane w dół kolumny (zorientowanej na kolumnę) lub w wierszu (zorientowanym na wiersz). Formuły używane w tabeli danych z jedną zmienną muszą odwoływać się tylko do jednej komórki wejściowej.

1. Wpisz listę wartości, które chcesz zastąpić w komórce wprowadzania w dół o jedną kolumnę lub w jednym wierszu. Po obu stronach wartości pozostaw kilka pustych wierszy i kolumn.

2. Wykonaj jedną z następujących czynności:

Jeśli tabela danych jest	Czynność
Kolumnowy (zmienne wartości znajdują się w kolumnie)	Wpisz formułę w komórce jeden wiersz powyżej i o jedną komórkę po prawej stronie kolumny wartości. Ilustracja przedstawiająca tabelę danych z jedną zmienną przedstawioną w sekcji Przegląd jest zorientowana na kolumnę, a formuła znajduje się w komórce D2. Uwaga: Jeśli chcesz sprawdzić wpływ różnych wartości na inne formuły, wpisz dodatkowe formuły w komórkach po prawej stronie pierwszej formuły.
Zorientowane na wiersze (zmienne znajdują się w wierszu)	Wpisz formułę w komórce o jedną kolumnę po lewej stronie pierwszej wartości i o jedną komórkę poniżej wiersza wartości. Uwaga: Jeśli chcesz sprawdzić wpływ różnych wartości na inne formuły, wpisz dodatkowe formuły w komórkach poniżej pierwszej formuły.

1. Zaznacz zakres komórek zawierający formuły i wartości, które chcesz podstawić. Na podstawie pierwszej ilustracji z poprzedniej sekcji Przegląd ten zakres to C2:D5.

2. Kliknij pozycję Dane > analiza warunkowa > tabelę danych.

   

3. Wykonaj jedną z następujących czynności:

Jeśli tabela danych jest	Czynność
Kolumnowy	Wpisz odwołanie do komórki wejściowej w polu Komórka wprowadzania kolumny . Na przykładzie przedstawionym na pierwszej ilustracji komórka wejściowa to B3.
Zorientowane na wiersze	Wpisz odwołanie do komórki wejściowej w polu Komórka wprowadzania wiersza .

Formuły używane w tabeli danych z jedną zmienną muszą odwoływać się do tej samej komórki wejściowej.

1. Wykonaj jedną z następujących czynności:

Jeśli tabela danych jest	Czynność
Kolumnowy (zmienne wartości znajdują się w kolumnie)	Wpisz nową formułę w pustej komórce z prawej strony istniejącej formuły w górnym wierszu tabeli danych.
Zorientowane na wiersze (zmienne znajdują się w wierszu)	Wpisz nową formułę w pustej komórce poniżej istniejącej formuły w pierwszej kolumnie tabeli danych.

1. Zaznacz zakres komórek zawierający tabelę danych i nową formułę.

2. Kliknij pozycję Dane > analiza warunkowa > tabelę danych.

   

3. Wykonaj jedną z następujących czynności:

Jeśli tabela danych jest	Czynność
Kolumnowy	Wpisz odwołanie do komórki wejściowej w polu Komórka wprowadzania kolumny .
Zorientowane na wiersze	Wpisz odwołanie do komórki wejściowej w polu Komórka wprowadzania wiersza .

W tabeli danych z dwiema zmiennymi jest używana formuła zawierająca dwie listy wartości wejściowych. Formuła musi odwoływać się do dwóch różnych komórek wejściowych.

1. W komórce arkusza wprowadź formułę odwołujące się do dwóch komórek wejściowych. W poniższym przykładzie, w którym wartości początkowe formuły są wprowadzane w komórkach B3, B4 i B5, wpisz formułę =PMT(B3/12;B4;-B5) w komórce C2.

2. Wpisz jedną listę wartości wejściowych w tej samej kolumnie poniżej formuły. W tym przypadku wpisz różne stopy procentowe w komórkach C3, C4 i C5.

3. Wprowadź drugą listę w tym samym wierszu co formuła po prawej stronie. Wpisz warunki pożyczki (w miesiącach) w komórkach D2 i E2.

4. Zaznacz zakres komórek zawierający formułę (C2), wiersz i kolumnę wartości (C3:C5 i D2:E2) oraz komórki, w których chcesz obliczyć wartości (D3:E5). W takim przypadku zaznacz zakres C2:E5.

5. Kliknij pozycję Dane > analiza warunkowa > tabelę danych.

   

6. W polu Komórka wprowadzania wiersza wprowadź odwołanie do komórki wejściowej dla wartości wejściowych w wierszu. Wpisz B4 w polu Komórka wprowadzania wiersza .

7. W polu Komórka wprowadzania kolumny wprowadź odwołanie do komórki wejściowej dla wartości wejściowych w kolumnie. Wpisz B3 w polu Komórka wprowadzania kolumny .

Tabela danych z dwiema zmiennymi może pokazać, w jaki sposób różne kombinacje stóp procentowych i warunków kredytu wpływają na miesięczną spłatę kredytu hipotecznego. Na poniższej ilustracji komórka C2 zawiera formułę płatności =PMT(B3/12;B4;-B5), która używa dwóch komórek wejściowych: B3 i B4.

komórki wprowadzania kolumny.

Lista wartości, które program Excel podstawia w komórce wprowadzania danych wiersza, B4.

komórki wprowadzania wiersza.

Lista wartości, które program Excel podstawia w komórce wprowadzania danych w kolumnie, B3.

1. W menu Excel kliknij polecenie Preferencje.

2. W sekcji Formuły i Listy kliknij pozycję Obliczanie, a następnie kliknij pozycję Automatycznie z wyjątkiem tabel danych.