Razlika između pravila na strani servera i pravila samo za klijenta zasniva se na uslovima i radnjama koji se na njih primenjuju.
Pravila na strani servera koriste uslove i radnje kojima upravlja Exchange server i primenjuju se bez obzira da li se prijavljujete u Outlook na svom računaru. Evo primera pravila na strani servera:
Iz <liste osoba ili liste distribucije na GAL-u ili listi kontakata>, premestite ga u <navedenu> fasciklu.
Ovo pravilo koristi sve informacije Exchange servera, poput premeštanja poruke od pošiljaoca koji je na globalnoj listi adresa (GAL) u određenu fasciklu koja se nalazi u Exchange poštanskom sandučetu. Ali ako fascikla u koju premeštate poruku postoji samo na vašem računaru, to postaje pravilo samo za klijenta.
Pravila samo za klijenta imaju najmanje jedan uslov ili radnju koja koristi Outlook funkciju i ne pokreću se dok se ne prijavite u Outlook pomoću naloga koji ste koristili za kreiranje pravila. Na primer, ovo je pravilo samo za klijenta:
Poruku iz <liste osoba ili liste distribucije> označite zastavicom da <reprodukuje zvuk>.
U ovom primeru, od pravila tražite da reprodukuje zvuk kada primite poruku i ovaj uslov može izvršiti samo Outlook, što znači da je to pravilo samo za klijenta.
Slede primeri uobičajenih uslova navedenih u pravilu koji ga čine pravilom samo za klijenta:
-
Sa određenim rečima u temi poruke
-
Označeno kao važno
-
Označeno kao osetljivo
-
Označeno zastavicom za radnju
-
Sa određenim rečima u telu poruke
-
Sa određenim rečima u zaglavlju poruke
-
Sa određenim rečima u adresi primaoca
-
Sa određenim rečima u adresi pošiljaoca
-
Dodeljeno kategoriji
Slede primeri uobičajenih radnji navedenih u pravilu koji ga čine pravilom samo za klijenta:
-
Dodeljivanje kategoriji
-
Trajno brisanje
-
Označavanje poruke zastavicom za trenutno praćenje
-
Uklanjanje zastavice iz poruke
-
Štampanje
-
Reprodukovanje zvuka
-
Označavanje poruke kao pročitane
-
Prikazivanje određene poruke u prozoru „Obaveštenja o novim stavkama“
-
Prikazivanje obaveštenja na radnoj površini
