Omówienie formuł w programie Excel
Zacznij tworzyć formuły i korzystać z wbudowanych funkcji, aby przeprowadzać obliczenia i rozwiązywać problemy.
Ważne: Obliczone wyniki formuł i niektórych funkcji arkusza programu Excel mogą się nieco różnić w przypadku komputera z systemem Windows i architekturą x86 lub x86-64 oraz komputera z systemem Windows RT i architekturą ARM. Dowiedz się więcej o różnicach.
Ważne: W tym artykule omówiliśmy podobne elementy: XLOOKUP i WYSZUKAJ.PIONOWO. Spróbuj użyć nowej funkcji X.WYSZUKAJ – ulepszonej wersji funkcji VLOOKUP, która działa w dowolnym kierunku i domyślnie zwraca dokładne dopasowania, dzięki czemu korzystanie z nich jest łatwiejsze i wygodniejsze niż w poprzedniej wersji.
Tworzenie formuły odwołującej się do wartości w innych komórkach
-
Zaznacz komórkę.
-
Wpisz znak równości („=”).
Uwaga: Formuły w programie Excel muszą zaczynać się od znaku równości.
-
Zaznacz komórkę lub wpisz jej adres w zaznaczonej komórce.
-
Wprowadź operator. Na przykład „–” w przypadku odejmowania.
-
Zaznacz następną komórkę lub wpisz jej adres w zaznaczonej komórce.
-
Naciśnij klawisz Enter. W komórce zawierającej formułę zostanie wyświetlony wynik obliczeń.
Wyświetlanie formuły
Formuła wprowadzana w komórce pojawia się również na pasku formuły.
-
Aby wyświetlić formułę na pasku formuły, zaznacz komórkę.
Wprowadzanie formuły zawierającej funkcję wbudowaną
-
Zaznacz pustą komórkę.
-
Wpisz znak równości („=”), a następnie wpisz funkcję. Aby na przykład uzyskać całkowitą wartość sprzedaży, wpisz „=SUMA”.
-
Wpisz nawias otwierający „(”.
-
Zaznacz zakres komórek, a następnie wpisz nawias zamykający „)”.
-
Naciśnij klawisz Enter, aby uzyskać wynik.
Pobieranie skoroszytu samouczka dotyczącego formuł
Opracowaliśmy skoroszyt Wprowadzenie do formuł, który można pobrać. Jeśli jesteś nowym użytkownikiem programu Excel lub masz już pewne doświadczenie w korzystaniu z niego, w tym przewodniku możesz poznać krok po kroku najczęściej używane formuły programu Excel. Dzięki realistycznym przykładom i pomocnym elementom wizualnym będziesz sumować, zliczać, obliczać średnią i wyszukiwać pionowo jak profesjonalista.
Szczegółowe omówienie formuł
Możesz przeglądać poszczególne sekcje poniżej, aby dowiedzieć się więcej o konkretnych elementach formuły.
Formuła może także zawierać dowolne lub wszystkie z następujących składników: funkcje, odwołania, operatory i stałe.
Składniki formuły
1. Funkcje: funkcja PI() zwraca wartość liczby pi: 3,142...
2. Odwołania: A2 zwraca wartość w komórce A2.
3. Stałe: wartości liczbowe lub tekstowe wprowadzane bezpośrednio w formule, na przykład liczba 2.
4. Operatory: operator ^ (daszek) podnosi liczbę do potęgi, a operator * (gwiazdka) mnoży liczby.
Stała to wartość, która nie jest obliczana i jest zawsze taka sama. Na przykład data 2008-10-09, liczba 210 i tekst „Zyski kwartalne” są stałymi. wyrażenie lub wartość wynikająca z wyrażenia nie jest stałą. Jeśli w formule zamiast odwołań do komórek są używane stałe (na przykład =30+70+110), to wynik zmieni się tylko wtedy, gdy zostanie zmodyfikowana formuła. Najlepiej jest umieścić stałe w oddzielnych komórkach, gdzie mogą być łatwo zmieniane według potrzeb, a następnie użyć odwołań do tych komórek w formułach.
Odwołanie identyfikuje komórkę lub zakres komórek w arkuszu i instruuje program Excel, gdzie ma szukać wartości lub danych, które mają zostać użyte w formule. Korzystając z odwołań, można używać w jednej formule danych znajdujących się w różnych częściach arkusza lub używać wartości z jednej komórki w wielu formułach. Można też odwoływać się do komórek w innych arkuszach tego samego skoroszytu i do innych skoroszytów. Odwołania do komórek w innych skoroszytach są określane jako linki lub odwołania zewnętrzne.
-
Styl odwołania A1
Domyślnie program Excel używa stylu odwołania A1, w którym odwołania do kolumn wyraża się za pomocą liter (od A do XFD — razem 16 384 kolumny), a do wierszy za pomocą cyfr (od 1 do 1 048 576). Te litery i liczby są określane jako nagłówki wierszy i kolumn. Aby odwołać się do komórki, należy wprowadzić literę kolumny, po której następuje numer wiersza. Na przykład odwołanie B2 oznacza komórkę na przecięciu kolumny B i wiersza 2.
Aby odwołać się do
Zapis
Komórki w kolumnie A i w wierszu 10
A10
Zakresu komórek w kolumnie A i w wierszach od 10 do 20
A10:A20
Zakresu komórek w wierszu 15 i w kolumnach od B do E
B15:E15
Wszystkich komórek w wierszu 5
5:5
Wszystkich komórek w wierszach od 5 do 10
5:10
Wszystkich komórek w kolumnie H
H:H
Wszystkich komórek w kolumnach od H do J
H:J
Zakresu komórek w kolumnach od A do E i w wierszach od 10 do 20
A10:E20
-
Odwoływanie się do komórki lub zakresu komórek z innego arkusza tego samego skoroszytu
W poniższym przykładzie funkcja ŚREDNIA została użyta do obliczenia wartości średniej dla zakresu B1:B10 w arkuszu o nazwie Marketing w tym samym skoroszycie.
1. Odwołanie do arkusza o nazwie Marketing
2. Odwołanie do zakresu komórek od B1 do B10
3. Wykrzyknik (!) oddziela odwołanie do arkusza od odwołania do zakresu komórek
Uwaga: Jeśli arkusz, do którego prowadzi odwołanie, zawiera spacje lub liczby, należy dodać apostrofy (') przed nazwą arkusza i po niej, na przykład ='123'! A1 lub ='Przychody ze stycznia'! A1.
-
Różnice między odwołaniami względnymi, bezwzględnymi i mieszanymi
-
Odwołania względne Odwołanie względne do komórki w formule, takie jak A1, ma za podstawę względne pozycje komórki zawierającej formułę i komórki, do której następuje odwołanie. Gdy zmienia się pozycja komórki zawierającej formułę, zmienia się też odwołanie. Gdy formuła jest kopiowana w wierszach lub kolumnach, odwołanie jest automatycznie dopasowywane. Domyślnie nowe formuły używają odwołań względnych. Na przykład odwołanie względne po skopiowaniu z komórki B2 do komórki B3 automatycznie zmieni się z =A1 na =A2.
Kopiowana formuła z odwołaniem względnym
-
Odwołania bezwzględne Odwołanie bezwzględne w formule, takie jak $A$1, zawsze odwołuje się do komórki w określonej lokalizacji. Gdy zmienia się pozycja komórki zawierającej formułę, odwołanie bezwzględne pozostaje niezmienione. Gdy formuła jest kopiowana w wierszach lub kolumnach, odwołanie bezwzględne nie jest dopasowywane. Domyślnie nowe formuły używają odwołań względnych, aby więc stały się one odwołaniami bezwzględnymi, trzeba je odpowiednio zmienić. Jeśli na przykład odwołanie bezwzględne zostanie skopiowane z komórki B2 do komórki B3, obie komórki będą zawierały to samo odwołanie: =$A$1.
Kopiowana formuła z odwołaniem bezwzględnym
-
Odwołania mieszane Odwołanie mieszane ma albo bezwzględne odwołanie do kolumny i względne do wiersza, albo bezwzględne do wiersza i względne do kolumny. Bezwzględne odwołanie do kolumny przybiera postać $A1, $B1 i tak dalej. Bezwzględne odwołanie do wiersza przybiera postać A$1, B$1 i tak dalej. Gdy zmieni się pozycja komórki zawierającej formułę, zmieni się odwołanie względne, odwołanie bezwzględne zaś nie zmieni się. Gdy formuła zostanie skopiowana w wierszach lub w kolumnach, odwołanie względne zostanie automatycznie dopasowane, odwołanie bezwzględne zaś nie zostanie dopasowane. Na przykład po skopiowaniu odwołania mieszanego z komórki A2 do komórki B3 nastąpi dopasowanie odwołania z =A$1 na =B$1.
Kopiowana formuła z odwołaniem mieszanym
-
-
Styl odwołania 3-W
Wygodne odwoływanie się do wielu arkuszy Aby analizować dane w tej samej komórce lub zakresie komórek w wielu arkuszach w skoroszycie, należy użyć odwołania 3-W. Odwołanie 3-W zawiera odwołanie do komórki lub zakresu poprzedzone zakresem nazw arkuszy. Program Excel użyje wszystkich arkuszy przechowywanych między początkową a końcową nazwą odwołania. Na przykład formuła =SUMA(Arkusz2:Arkusz13!B5) dodaje wszystkie wartości zawarte w komórce B5 we wszystkich arkuszach między Arkuszem 2 a Arkuszem 13, z tymi dwoma arkuszami włącznie.
-
Odwołań 3-W można używać w celu odwoływania się do komórek w innych arkuszach, definiowania nazw, a także tworzenia formuł za pomocą następujących funkcji: SUMA, ŚREDNIA, ŚREDNIA.A, ILE.LICZB, ILE.NIEPUSTYCH, MAX, MAX.A, MIN, MIN.A, ILOCZYN, ODCH.STAND.POPUL, ODCH.STANDARD.PRÓBKI, ODCH.STANDARDOWE.A, ODCH.STANDARD.POPUL.A, WARIANCJA.POP, WARIANCJA.PRÓBKI, WARIANCJA.A oraz WARIANCJA.POPUL.A.
-
Odwołań 3-W nie można używać w formułach tablicowych.
-
Odwołania 3-W nie mogą być używane z elementem operator przecięcia (spacją) ani w formułach, w których zastosowano przecięcie pośrednie.
Co się stanie po przeniesieniu, skopiowaniu, wstawieniu lub usunięciu arkuszy W poniższych przykładach wyjaśniono, co się dzieje w przypadku przenoszenia, kopiowania, wstawiania lub usuwania arkuszy objętych odwołaniem 3-W. W przykładach jest używana formuła =SUMA(Arkusz2:Arkusz6!A2:A5) w celu sumowania komórek od A2 do A5 w arkuszach od 2 do 6.
-
Wstawianie lub kopiowanie Jeśli w skoroszycie między arkuszami Arkusz2 i Arkusz6 (punkty końcowe w tym przykładzie) są wstawiane lub kopiowane arkusze, program Excel obejmuje obliczeniami wszystkie wartości z komórek od A2 do A5 znajdujących się w dodanych arkuszach.
-
Usuwanie Jeśli między arkuszami Arkusz2 i Arkusz6 w skoroszycie zostaną usunięte jakieś arkusze, program Microsoft Excel usunie ich wartości z obliczeń.
-
Przenoszenie Jeśli arkusze znajdujące się między arkuszami Arkusz2 i Arkusz6 zostaną przeniesione do lokalizacji poza zakresem arkuszy objętym odwołaniem, program Microsoft Excel usunie z obliczeń wartości pochodzące z tych arkuszy.
-
Przenoszenie punktu końcowego Jeśli arkusze Arkusz2 lub Arkusz6 zostaną przeniesione do innej lokalizacji w tym samym skoroszycie, program Microsoft Excel skoryguje obliczenia stosownie do nowego zakresu arkuszy zawartego między nimi.
-
Usuwanie punktu końcowego Jeśli arkusze Arkusz2 lub Arkusz6 zostaną usunięte, program Microsoft Excel skoryguje obliczenia stosownie do zakresu arkuszy zawartego między nimi.
-
-
Styl odwołania W1K1
Można również używać stylu odwołania, w którym są numerowane zarówno wiersze, jak i kolumny w arkuszu. Styl odwołania W1K1 jest przydatny do obliczania pozycji w wierszach i w kolumnach w makrach. W stylu W1K1 program Excel wskazuje lokalizację komórki za pomocą litery „W”, po której następuje numer wiersza, oraz litery „K”, po której następuje numer kolumny.
Odwołanie
Znaczenie
W[-2]K
odwołanie względne do komórki dwa wiersze wyżej w tej samej kolumnie
W[2]K[2]
Odwołanie względne do komórki dwa wiersze niżej i dwie kolumny w prawo
W2K2
Odwołanie bezwzględne do komórki w drugim wierszu i drugiej kolumnie
W[-1]
Odwołanie względne do całego wiersza powyżej aktywnej komórki
W
Odwołanie bezwzględne do bieżącego wiersza
Podczas rejestrowania makra program Excel rejestruje niektóre polecenia za pomocą stylu odwołania W1K1. Jeśli na przykład nagrasz polecenie, takie jak wybranie przycisku Autosumowanie w celu wstawienia formuły, która doda zakres komórek, program Excel zarejestruje formułę przy użyciu stylu W1K1, a nie stylu A1, odwołań.
Aby włączyć lub wyłączyć styl odwołania W1K1, należy zaznaczyć lub wyczyścić pole wyboru Styl odwołania W1K1 w sekcji Praca z formułami w kategorii Formuły w oknie dialogowym Opcje. Aby wyświetlić to okno dialogowe, wybierz kartę Plik .
Potrzebujesz dodatkowej pomocy?
Zawsze możesz zadać pytanie ekspertowi w społeczności technicznej programu Excel lub uzyskać pomoc techniczną w Społecznościach.
Zobacz też
Przełączanie między odwołaniami względnymi, bezwzględnymi i mieszanymi dla funkcji
Używanie operatorów obliczeń w formułach programu Excel
Kolejność, w jakiej program Excel wykonuje operacje w formułach
Używanie funkcji i funkcji zagnieżdżonych w formułach programu Excel
Definiowanie nazw i używanie ich w formułach
Wskazówki i przykłady dotyczące formuł tablicowych
Usuwanie lub czyszczenie formuły
Jak unikać niepoprawnych formuł
Znajdowanie i poprawianie błędów w formułach