Jak naprawić błąd #N/D!

Błąd #N/D zazwyczaj oznacza, że formuła nie może znaleźć szukanego elementu.

Najlepsze rozwiązanie

Najczęstszą przyczyną błędu #N/D! podczas używania funkcji X.WYSZUKAJ, WYSZUKAJ.PIONOWO, WYSZUKAJ.POZIOMO, WYSZUKAJ czy PODAJ.POZYCJĘ jest to, że formuła nie może znaleźć wartości, której dotyczy odwołanie. Na przykład, wyszukiwana wartość nie występuje w danych źródłowych.

Szukana wartość nie istnieje. Formuła w komórce E2 to =WYSZUKAJ.PIONOWO(D2;$D$6:$E$8;2;FAŁSZ). Nie można odnaleźć wartości „Banan”, więc formuła zwraca błąd #N/D!.

W tym przypadku w tabeli wyszukiwania nie ma pozycji „Banan”, dlatego funkcja WYSZUKAJ.PIONOWO zwraca błąd #N/D!.

Rozwiązanie: Upewnij się, że wartość odnośnika istnieje w danych źródłowych albo użyj w formule funkcji obsługi błędów, takiej jak JEŻELI.BŁĄD. Na przykład =JEŻELI.BŁĄD(FORMUŁA();0), co oznacza:

=JEŻELI(jeśli formuła zwróci błąd; wyświetl 0; w przeciwnym razie wyświetl wynik formuły)

Możesz użyć "", aby nic nie wyświetlać, lub wstawić własny tekst:<br>=JEŻELI.BŁĄD(FORMUŁA(); "Tutaj komunikat o błędzie")

Uwagi:

Jeśli potrzebujesz pomocy dotyczącej błędu #N/D! występującego w przypadku określonej funkcji, np. WYSZUKAJ.PIONOWO lub INDEKS/PODAJ.POZYCJĘ, wybierz jedną z tych opcji:
Ponadto przydatne może być zapoznanie się z niektórymi typowymi funkcjami, w których występuje ten błąd, takimi jak X.WYSZUKAJ, WYSZUKAJ.PIONOWO, WYSZUKAJ.POZIOMO, WYSZUKAJ lub PODAJ.POZYCJĘ.

Jeśli w tym momencie nie wiesz, co robić lub jakiej pomocy potrzebujesz, możesz wyszukać podobne pytania w społeczności Microsoft Community lub opublikować własne.

Link do forum społeczności programu Excel

Jeśli nadal potrzebujesz pomocy w naprawie tego błędu, poniższa lista kontrolna zawiera kroki rozwiązywania problemów umożliwiające zidentyfikowanie prawdopodobnego błędu w formułach.

Wartość odnośnika i dane źródłowe to różne typy danych. Na przykład próbujesz odwołać się do wartości liczbowej przy użyciu funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO, ale dane źródłowe są przechowywane jako tekst.

Niepoprawne typy wartości. Przykład użycia formuły WYSZUKAJ.PIONOWO powodującego błąd #N/D!, ponieważ odnośnik elementu został sformatowany jako liczba, a tabela odnośników została sformatowana jako tekst.

Rozwiązanie: Upewnij się, że typy danych są takie same. Możesz sprawdzić formaty komórek, zaznaczając komórkę lub zakres komórek, następnie kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz kolejno pozycje Formatuj komórki > Liczbowe (lub naciskając klawisze Ctrl+1) oraz w razie potrzeby zmień format liczb.

Okno dialogowe Formatowanie komórek z wyświetloną kartą Liczby i wybraną opcją Tekst.

Porada: Jeśli chcesz wymusić zmianę formatu w całej kolumnie, najpierw zastosuj odpowiedni format, a następnie wybierz pozycję Dane > Tekst jako kolumny > Zakończ.

Przy użyciu funkcji USUŃ.ZBĘDNE.ODSTĘPY możesz usunąć wszystkie spacje początkowe i końcowe. W poniższym przykładzie użyto funkcji USUŃ.ZBĘDNE.ODSTĘPY zagnieżdżonej wewnątrz funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO w celu usunięcia spacji początkowych sprzed imion w komórkach A2:A7 i zwrócenia nazwy działu.

Używanie funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO oraz USUŃ.ZBĘDNE.ODSTĘPY w formule tablicowej do usuwania spacji wiodących lub końcowych. Formuła w komórce E3 to {=WYSZUKAJ.PIONOWO(D2;USUŃ.ZBĘDNE.ODSTĘPY(A2:B7);2;FAŁSZ)}. Należy ją wprowadzić przez naciśnięcie klawiszy CTRL+SHIFT+ENTER.

=WYSZUKAJ.PIONOWO(D2;USUŃ.ZBĘDNE.ODSTĘPY(A2:B7);2;FAŁSZ)

Uwaga: Dynamiczne formuły tablicowe — Jeśli masz aktualną wersję platformy Microsoft 365 i należysz do kanału udostępniania Niejawny program testów — szybkie aktualizacje, możesz wprowadzić formułę w lewej górnej komórce zakresu danych wyjściowych, a następnie nacisnąć klawisz Enter, aby potwierdzić formułę jako dynamiczną formułę tablicową. W przeciwnym razie należy wprowadzić formułę jako starszą formułę tablicową, zaznaczając najpierw zakres wyjściowy, wprowadzając formułę w lewej górnej komórce zakresu wyjściowego, a następnie naciskając klawisze Ctrl+Shift+Enter w celu jej potwierdzenia. Program Excel wstawi na początku i końcu formuły nawiasy klamrowe. Aby uzyskać więcej informacji na temat formuł tablicowych, zobacz Wskazówki i przykłady dotyczące formuł tablicowych.

Domyślnie funkcje, które wyszukują informacje w tabelach, muszą być posortowane w kolejności rosnącej. Jednak funkcje arkusza WYSZUKAJ.PIONOWO i WYSZUKAJ.POZIOMO zawierają argument przeszukiwany_zakres, który nakazuje funkcji znalezienie dokładnego dopasowania nawet wtedy, gdy tabela nie jest posortowana. Aby znaleźć dokładne dopasowanie, dla argumentu przeszukiwany_zakres ustaw wartość FAŁSZ. Pamiętaj, że użycie wartości PRAWDA, która nakazuje funkcji wyszukanie przybliżonego dopasowania, może nie tylko powodować występowanie błędu #N/D!, ale również zwracać błędne wyniki, jak widać w następującym przykładzie.

Przykład użycia funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO z argumentem przeszukiwany_zakres o wartości PRAWDA, co może powodować błędne wyniki.

W tym przykładzie nie tylko dla pozycji „Banan” zwracany jest błąd #N/D!, ale także dla pozycji „Gruszka” funkcja zwraca nieprawidłową cenę. Jest to spowodowane użyciem argumentu PRAWDA, który nakazuje funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO wyszukanie przybliżonego dopasowania zamiast dokładnego dopasowania. Brak jest przybliżonego dopasowania dla pozycji „Banan”, a „Gruszka” pojawia się alfabetycznie przed „Brzoskwinią”. W tym przypadku użycie funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO z argumentem FAŁSZ zwróciłoby prawidłową cenę dla pozycji „Gruszka”, ale dla pozycji „Banan” nadal zwracany byłby błąd #N/D!, ponieważ na liście wyszukiwania nie ma odpowiadającej pozycji.

Jeśli używasz funkcji PODAJ.POZYCJĘ, spróbuj zmienić wartość argumentu typ_porównania, aby określić kolejność sortowania tabeli. Aby znaleźć dokładne dopasowanie, dla argumentu typ_porównania ustaw wartość 0 (zero).

Aby naprawić ten problem, upewnij się, że zakres, do którego odwołuje się formuła tablicowa, ma taką samą liczbę wierszy i kolumn, jak zakres komórek, w którym wprowadzono formułę tablicową, lub wprowadź formułę tablicową do większej lub mniejszej liczby komórek, aby ich liczba odpowiadała zakresowi, do którego odwołuje się formuła.

W tym przykładzie komórka E2 odwołała się do niedopasowanych zakresów:

Przykład formuły tablicowej z odwołaniami do niedopasowanych zakresów, czego skutkiem jest wystąpienie błędu #N/D!. Formuła w komórce E2 to {=SUMA(JEŻELI(A2:A11=D2;B2:B5))}. Należy ją wprowadzić przez naciśnięcie klawiszy CTRL+SHIFT+ENTER.

= SUMA(JEŻELI(A2:A11=D2;B2:B5))

Aby formuła poprawnie dokonywała obliczeń, należy wprowadzić zmiany, tak aby oba zakresy odzwierciedlały wiersze 2–11.

=SUMA(JEŻELI(A2:A11=D2;B2:B11))

Przykład błędu #N/D! wprowadzonego do komórek, co uniemożliwia poprawne obliczenie formuły SUMA.

W tym przypadku dla miesięcy od maja do grudnia występują wartości #N/D!, dlatego nie można obliczyć sumy, a zamiast niej zwracany jest błąd #N/D!.

Aby to naprawić, sprawdź składnię używanej funkcji i wprowadź wszystkie wymagane argumenty w formule, która zwraca błąd. W celu sprawdzenia funkcji konieczne może być przejście do Edytora Visual Basic (VBE, Visual Basic Editor). Dostęp do VBE możesz uzyskać z karty Deweloper lub przy użyciu klawiszy ALT+F11.

Aby rozwiązać ten problem, upewnij się, że skoroszyt zawierający funkcję zdefiniowaną przez użytkownika jest otwarty, a funkcja działa poprawnie.

Aby rozwiązać ten problem, upewnij się, że argumenty funkcji są poprawne i znajdują się we właściwych miejscach.

Aby rozwiązać ten problem, naciśnij klawisze Ctr+Alt+F9 w celu ponownego obliczenia arkusza.

Jeśli nie masz pewności co do właściwych argumentów, możesz skorzystać z Kreatora funkcji. Zaznacz komórkę z daną formułą, a następnie przejdź do karty Formuły i naciśnij przycisk Wstaw funkcję.

Program Excel automatycznie załaduje Kreatora.

Przykład przedstawiający okno dialogowe Kreatora formuły.

Gdy klikniesz poszczególne argumenty, program Excel przedstawi odpowiednie informacje dotyczące każdego z nich.

Wartość #N/D! może być przydatna. Powszechną praktyką jest używanie błędu #N/D! w danych przeznaczonych dla wykresów, ponieważ wartości #N/D! nie są na nich rysowane. Oto przykłady jak wygląda wykres z wartościami 0, a jak z #N/D!.

Przykład wykresu liniowego przedstawiającego wartości 0.

W poprzednim przykładzie wartości 0 są przedstawione jako płaska linia w dolnej części wykresu, która następnie nagle rośnie, przedstawiając sumę. W poniższym przykładzie wartości 0 zastąpiono #N/D!.